Route naar inzetbaarheid
In een wereld met toenemende economische activiteiten die de lokale grenzen overschrijden en sociaal-culturele constructies die tot nu toe als barrières stonden, wordt verwacht dat er alleen maar meer banen zouden zijn. Hoewel dit wordt verwacht, is het ook de bedoeling dat naarmate de wereld evolueert met de hefboomwerking van technologie, sommige banen ongetwijfeld geleidelijk zullen verdwijnen, terwijl sommige andere fase in. Dit blijkt uit verschillende rapporten uit studies die zijn uitgevoerd door gerenommeerde organisaties. In een rapport van Business insider werd vastgesteld dat verschillende banen die in de jaren zeventig duizenden mensen in dienst hadden, in populariteit zijn afgenomen of volledig verdwenen zijn. De typist die ooit het meest gewild was, is niet langer nodig omdat iedereen nu een toetsenbord heeft. De ijssnijder, die vroeger zeer prominent aanwezig was voor het leveren van ijs om in te vriezen, is nu een woord dat het oor van een gen-z sinds de geboorte misschien nooit heeft gehoord. Hetzelfde geldt voor de tekstverwerker en vele anderen. Dankzij robotica en automatisering zouden een aantal banen die nog steeds beschikbaar zijn over een paar jaar lang verdwenen zijn. De tentoonstelling van General Motors van zelfrijdende auto's in 1939 bracht bijvoorbeeld alleen een datum op het uitsterven van de baan van chauffeurs. Over jaren zou er dus geen vacature zijn voor een bestuurdersrol, aangezien elke auto veilig zijn weg zou vinden naar elke locatie die de eigenaar van plan is. Het gebruik van boekhoudsoftware die foutloos, snel en efficiënt kan zijn, geeft alleen een datum aan het einde van de taak van boekhouders. In hetzelfde licht, aangezien deze banen ongetwijfeld zullen verdwijnen, zullen er ongetwijfeld nieuwe banen ontstaan. Veelgevraagde banen zoals de block chain engineers, social media influencer, big data scientist, waren vijftien tot twintig jaar geleden niet aanwezig. Dat wil zeggen dat er nog veel banen bestaan die de komende jaren zeker naar boven zouden komen. Al deze wijzen erop dat de route naar inzetbaarheid vrij complex en dynamisch kan zijn, want de route die vandaag had kunnen slagen, zou voor morgen kunnen mislukken. Degene die inzetbaar is, kan plotseling werkloos worden vanwege een baanbrekende ontdekking in technologie.
Context | Achtergrond
Het woordenboek Oxford Learners definieert een route als de manier die wordt gevolgd om van de ene plaats naar de andere te komen. Een route geeft het pad aan dat het ene punt naar het andere brengt. Hoewel de betekenis van het woord contextspecifiek is, in welke context het ook wordt gebruikt, moet het vermelden wat het ene van het ene punt naar het andere brengt. In onze context verwijst het naar datgene wat iemand van een status van werkloosheid naar een inzetbare status brengt. En vanwege de eerder vastgestelde complexiteit en dynamiek van inzetbaarheid, zou de weg naar inzetbaarheid beter worden gedefinieerd als niet alleen die welke een status van werkloosheid naar inzetbaarheid brengt, maar ook degene die iemand inzetbaar houdt. Dit komt in combinatie met de definitie van inzetbaarheid, die verwijst naar de kenmerken van een persoon die die persoon in staat stellen werk te verwerven en te behouden. Met deze achtergrond van inzetbaarheid is het alleen duidelijk om te stellen dat de route naar inzetbaarheid eerst het pad van relevantie is. Elke werkgever is op zoek naar werknemers die kunnen worden gezien als activa en niet als passiva in menselijke vorm. Het succes van hun organisatie hangt ervan af. Daarom is de enige persoon die zeker een arbeidsaanbod zal krijgen degene die wordt geacht over de relevante vaardigheden te beschikken die nodig is voor de vervulling van de functie die de werkgever wil dat hij/zij vervult.
Het pad van relevantie
Het pad van relevantie kon alleen worden beschreven met generieke geneesmiddelen en niet met specifieke kenmerken, omdat een poging om anders te doen een schandelijke onwetendheid zou zijn over de complexiteit en dynamiek van de wereld van vandaag. Wat relevant is, is nooit statisch. Dus in Plato's woorden: „Heraclitus, geloof ik, zegt dat alle dingen voorbijgaan en niets blijft, en door bestaande dingen te vergelijken met de stroom van een rivier, zegt hij dat je niet twee keer in dezelfde rivier kunt stappen”. Het pad van relevantie kan worden samengevat in de stelling dat degene die inzetbaar is degene is die verandering van ganser harte heeft omarmd. Zodanig dat naarmate de wereld evolueert en naarmate vaardigheden geleidelijk in en geleidelijk worden uitgefaseerd, verandert hij/zij met de wereld. En dit moet gedurende je hele leven gebeuren, zolang je inzetbaar wil blijven. De ironie van verandering is dat het ons allemaal op een bepaald moment naar het punt van werkloosheid zou leiden, omdat er een tijd zou komen dat we niet langer kunnen veranderen om inzetbaar te blijven. Zelfs als voor niets anders de constante van de dood hier een ja op knikt. Dat terzijde, het omarmen van verandering zou betekenen dat je op de hoogte blijft van informatie omdat informatie de wind van verandering is. Het goede hier is dat de informatie die nodig is om inzetbaar te blijven recht naar ons gezicht staart en het is echt wat we in en uit ademen, dag en nacht. Dankzij technologie is de kleine rechthoekige doos die we allemaal bij ons hebben alles wat we nodig hebben om inzicht te krijgen in onze veranderende wereld. Dit is echt wat het pad van relevantie is. Het pad van relevantie dwingt ons om ons bewust te zijn van opkomende economische en sociale constructies en dan blijven we over om gebruik te maken van alles wat we leren kennen. Het houdt dus niet op met weten. Het begint eigenlijk met te weten wat we precies hebben besproken.
Intelligent zijn
In de woorden van William Pollard, „informatie is een bron van leren”. Maar tenzij het is georganiseerd, verwerkt en beschikbaar is voor de juiste mensen in een vorm voor besluitvorming, is het een last en geen voordeel” Het zou geen probleem zijn om het eens te zijn met William Pollard. Hoewel we veel glorie hebben toegekend aan technologie voor het gemakkelijk beschikbaar stellen van informatie, is het niet zonder het besef dat we soms te veel informatie krijgen, waarvan een groot deel uit ons 'relevante net' valt. We hoeven de technologie echter niet echt de schuld te geven, omdat de verantwoordelijkheid om het te doen met de informatie bij ons ligt; hoe we dat doen en wat we daaruit halen, is een functie van onze intelligentie, toewijding en hardwerken. Dit leidt tot ons volgende moment op het pad van relevantie. Het pad van relevantie op de weg naar inzetbaarheid vereist dat men intelligent is; intelligent om beslissingen te verwerken en beslissingen te nemen met informatie waaraan men nu wordt blootgesteld. Intelligentie maakt het beste uit de beschikbare informatie. Als informatie die aan iemand wordt blootgesteld, is dat een bepaalde vaardigheden geleidelijk wordt uitgefaseerd terwijl men de komende jaren ongetwijfeld een 'hot cake' zal worden, neemt intelligentie beslissingen die worden ondersteund met acties om zo'n vaardigheden te bezitten. Het probleem met deze vorm van intelligentie is dat het tegen de algemeen aanvaarde conceptualisering van intelligentie is. Vaak intelligent zijn, wordt door velen gezien als het handhaven van de status quo, misschien wel op een betere manier. Waarom proberen om de status quo te veranderen als het je vreemd zou maken? Het leren van een vaardigheden waarvan wordt verwacht dat er veel vraag naar is, kan ontmoedigend en demotiverend zijn, want terwijl iedereen bezig is met het leren van de vaardigheden die geleidelijk geleidelijk wordt weggefaseerd, leer je degene die nog volledig moet aankomen.
10000 uur regel voor expertise.
De weg naar inzetbaarheid, die we hebben gedefinieerd als het pad van relevantie, wordt gekenmerkt door investeringen. Alleen degenen die in zichzelf investeren, blijven inzetbaar. In de woorden van
Roy T. Bennett, „er is geen winstgevender investering dan investeren in jezelf. Het is de beste investering die je kunt doen; je kunt er nooit fout mee gaan. Het is de echte manier om jezelf te verbeteren om de beste versie van jou te zijn en laat je de mensen om je heen het beste van dienst zijn”. In een wereld waarin iedereen beleggingen ziet als het kopen van effecten, activa en wat een visie, vereist de route naar inzetbaarheid op het pad van relevantie in wezen dat er een hernieuwde perceptie van investeringen is. De reden waarom men vandaag inzetbaar zou kunnen zijn, kan worden toegeschreven aan het feit dat er in de loop der jaren enige investeringen zijn gebeurd. Hoewel deze investering op de een of andere manier geld zou omvatten, omvat het ook tijd en andere middelen. Als iemand bijvoorbeeld geschikt wordt geacht om als piloot of soldaat te worden gebruikt, is het niet iets dat van de ene op de andere dag is gebeurd. Het zijn vaardigheden die al vanaf de kindertijd zijn geleerd. Vanaf de kindertijd, want als men niet naar de basisschool ging, kan men niet naar de middelbare school gaan, dan kan het college of de luchtvaart- of legerschool worden opgeleid tot een punt waarop men als inzetbaar wordt beschouwd. Daarom is investering een functie van tijd en veerkracht. De route naar inzetbaarheid vereist een voortdurende investering in zichzelf, zodat zelfs terwijl men vandaag als inzetbaar wordt beschouwd, men nog steeds manieren zoekt om in zichzelf te investeren, omdat de investering die vandaag zijn vruchten afwerpt morgen misschien niet loont. Tijd investeren is geen gemakkelijke taak, want om expertise op te doen, moet er een aanzienlijke hoeveelheid tijd worden besteed. Malcom Gladwell identificeerde bijvoorbeeld in zijn boek, „Outliers: The Story of Success”, de 10000 uur regel voor expertise. Het tweede hoofdstuk bevat het verhaal van hoe de 10000 uur regel de Beatles hielp wereldberoemde muzikanten te worden door de mogelijkheid te hebben om tussen 1960 en 1964 meer dan 1200 keer live op te treden als groep in Hamburg, Duitsland, omdat ze meer dan 10000 uur konden verzamelen door non-stop te spelen op stripclubs. In zijn boek verwijst Gladwell herhaaldelijk naar de „10000 uur regel”, waarin hij beweert dat de sleutel tot het bereiken van echte expertise in elke vaardigheid gewoon een kwestie is van oefenen, zij het op de juiste manier, gedurende ten minste 10000 uur.
Iedereen zou het er gemakkelijk mee eens zijn dat meer dan 10000 uur investeren om een vaardigheden te ontwikkelen vrij veel is. Maar echt, dat is alleen het geval als we vanuit het oogpunt zien dat het 10000 uur is. 10000 uur kan echt de som zijn van het consistente dagelijks 1 uur. In de loop der jaren zou het zich zeker ophopen om die gezonde en vreselijke 10000 uur te worden. Dan is, zoals eerder vermeld, de weg naar inzetbaarheid die consistentie en veerkracht vereist. Een gekozen leerpad volgen gedurende een lange periode.
Knowhow niet genoeg
Hoewel we de route naar inzetbaarheid strikt hebben onderzocht vanuit het perspectief van een relevante vaardigheden, is het belangrijk op te merken dat niet alleen technische vaardigheden hier de oefening kunnen doen. Natuurlijk willen werkgevers mensen in dienst nemen die de juiste technische vaardigheid hebben, maar veel meer willen ze mensen in dienst nemen die relatievaardigheden hebben, mensen die goed met anderen om kunnen gaan omdat de wereld is gebouwd op een netwerk van relaties en niemand, bedrijf of organisatie overal komt zonder gebruik te maken van relaties. Inzetbaar blijven vereist daarom dat men bewust relaties opbouwt met verschillende kaliber mensen in verschillende industrieën en sectoren. Relaties zijn gebaseerd op communicatie, dus in wezen inzetbaar blijven is goed kunnen communiceren. Communicatie bevordert onze marktvooruitzichten, omdat het einddoel voor het ontwikkelen van technische vaardigheden is om een vaardigheden te hebben die verkocht kunnen worden. Als het moet worden verkocht, moet men zichzelf goed op de markt kunnen brengen om de verleiding van een koper te krijgen. Het gaat dus ook om onze marketing/verkoopvaardigheden. De wereld is gebouwd op het principe van verkoop. Ik verkoop iets in ruil voor waarde die persoonspecifiek is. Het is dus een geval van verkopen of het risico lopen te worden verkocht (ontslagen als werkloos).
#Thoughtprovoking
Concluderend, de route naar inzetbaarheid is generiek en kan alleen worden beschreven aan de hand van principes die moeten worden gevolgd, omdat de inzetbaarheid in de wereld van vandaag complex en dynamisch is en alleen een gelijktijdige aanpak kan werken om er een inzetbaar te houden. Het is een functie van het hebben van de juiste informatie, het gebruik van die informatie, dat is wat we intelligentie hebben genoemd en vervolgens tijd en middelen investeren zonder te verwaarlozen te communiceren om relaties op te bouwen. Als deze dingen herhaaldelijk worden gedaan, is de eindbestemming van inzetbaarheid verzekerd.
In een wereld met toenemende economische activiteiten die de lokale grenzen overschrijden en sociaal-culturele constructies die tot nu toe als barrières stonden, wordt verwacht dat er alleen maar meer banen zouden zijn. Hoewel dit wordt verwacht, is het ook de bedoeling dat naarmate de wereld evolueert met de hefboomwerking van technologie, sommige banen ongetwijfeld geleidelijk zullen verdwijnen, terwijl sommige andere fase in. Dit blijkt uit verschillende rapporten uit studies die zijn uitgevoerd door gerenommeerde organisaties. In een rapport van Business insider werd vastgesteld dat verschillende banen die in de jaren zeventig duizenden mensen in dienst hadden, in populariteit zijn afgenomen of volledig verdwenen zijn. De typist die ooit het meest gewild was, is niet langer nodig omdat iedereen nu een toetsenbord heeft. De ijssnijder, die vroeger zeer prominent aanwezig was voor het leveren van ijs om in te vriezen, is nu een woord dat het oor van een gen-z sinds de geboorte misschien nooit heeft gehoord. Hetzelfde geldt voor de tekstverwerker en vele anderen. Dankzij robotica en automatisering zouden een aantal banen die nog steeds beschikbaar zijn over een paar jaar lang verdwenen zijn. De tentoonstelling van General Motors van zelfrijdende auto's in 1939 bracht bijvoorbeeld alleen een datum op het uitsterven van de baan van chauffeurs. Over jaren zou er dus geen vacature zijn voor een bestuurdersrol, aangezien elke auto veilig zijn weg zou vinden naar elke locatie die de eigenaar van plan is. Het gebruik van boekhoudsoftware die foutloos, snel en efficiënt kan zijn, geeft alleen een datum aan het einde van de taak van boekhouders. In hetzelfde licht, aangezien deze banen ongetwijfeld zullen verdwijnen, zullen er ongetwijfeld nieuwe banen ontstaan. Veelgevraagde banen zoals de block chain engineers, social media influencer, big data scientist, waren vijftien tot twintig jaar geleden niet aanwezig. Dat wil zeggen dat er nog veel banen bestaan die de komende jaren zeker naar boven zouden komen. Al deze wijzen erop dat de route naar inzetbaarheid vrij complex en dynamisch kan zijn, want de route die vandaag had kunnen slagen, zou voor morgen kunnen mislukken. Degene die inzetbaar is, kan plotseling werkloos worden vanwege een baanbrekende ontdekking in technologie.
Context | Achtergrond
Het woordenboek Oxford Learners definieert een route als de manier die wordt gevolgd om van de ene plaats naar de andere te komen. Een route geeft het pad aan dat het ene punt naar het andere brengt. Hoewel de betekenis van het woord contextspecifiek is, in welke context het ook wordt gebruikt, moet het vermelden wat het ene van het ene punt naar het andere brengt. In onze context verwijst het naar datgene wat iemand van een status van werkloosheid naar een inzetbare status brengt. En vanwege de eerder vastgestelde complexiteit en dynamiek van inzetbaarheid, zou de weg naar inzetbaarheid beter worden gedefinieerd als niet alleen die welke een status van werkloosheid naar inzetbaarheid brengt, maar ook degene die iemand inzetbaar houdt. Dit komt in combinatie met de definitie van inzetbaarheid, die verwijst naar de kenmerken van een persoon die die persoon in staat stellen werk te verwerven en te behouden. Met deze achtergrond van inzetbaarheid is het alleen duidelijk om te stellen dat de route naar inzetbaarheid eerst het pad van relevantie is. Elke werkgever is op zoek naar werknemers die kunnen worden gezien als activa en niet als passiva in menselijke vorm. Het succes van hun organisatie hangt ervan af. Daarom is de enige persoon die zeker een arbeidsaanbod zal krijgen degene die wordt geacht over de relevante vaardigheden te beschikken die nodig is voor de vervulling van de functie die de werkgever wil dat hij/zij vervult.
Het pad van relevantie
Het pad van relevantie kon alleen worden beschreven met generieke geneesmiddelen en niet met specifieke kenmerken, omdat een poging om anders te doen een schandelijke onwetendheid zou zijn over de complexiteit en dynamiek van de wereld van vandaag. Wat relevant is, is nooit statisch. Dus in Plato's woorden: „Heraclitus, geloof ik, zegt dat alle dingen voorbijgaan en niets blijft, en door bestaande dingen te vergelijken met de stroom van een rivier, zegt hij dat je niet twee keer in dezelfde rivier kunt stappen”. Het pad van relevantie kan worden samengevat in de stelling dat degene die inzetbaar is degene is die verandering van ganser harte heeft omarmd. Zodanig dat naarmate de wereld evolueert en naarmate vaardigheden geleidelijk in en geleidelijk worden uitgefaseerd, verandert hij/zij met de wereld. En dit moet gedurende je hele leven gebeuren, zolang je inzetbaar wil blijven. De ironie van verandering is dat het ons allemaal op een bepaald moment naar het punt van werkloosheid zou leiden, omdat er een tijd zou komen dat we niet langer kunnen veranderen om inzetbaar te blijven. Zelfs als voor niets anders de constante van de dood hier een ja op knikt. Dat terzijde, het omarmen van verandering zou betekenen dat je op de hoogte blijft van informatie omdat informatie de wind van verandering is. Het goede hier is dat de informatie die nodig is om inzetbaar te blijven recht naar ons gezicht staart en het is echt wat we in en uit ademen, dag en nacht. Dankzij technologie is de kleine rechthoekige doos die we allemaal bij ons hebben alles wat we nodig hebben om inzicht te krijgen in onze veranderende wereld. Dit is echt wat het pad van relevantie is. Het pad van relevantie dwingt ons om ons bewust te zijn van opkomende economische en sociale constructies en dan blijven we over om gebruik te maken van alles wat we leren kennen. Het houdt dus niet op met weten. Het begint eigenlijk met te weten wat we precies hebben besproken.
Intelligent zijn
In de woorden van William Pollard, „informatie is een bron van leren”. Maar tenzij het is georganiseerd, verwerkt en beschikbaar is voor de juiste mensen in een vorm voor besluitvorming, is het een last en geen voordeel” Het zou geen probleem zijn om het eens te zijn met William Pollard. Hoewel we veel glorie hebben toegekend aan technologie voor het gemakkelijk beschikbaar stellen van informatie, is het niet zonder het besef dat we soms te veel informatie krijgen, waarvan een groot deel uit ons 'relevante net' valt. We hoeven de technologie echter niet echt de schuld te geven, omdat de verantwoordelijkheid om het te doen met de informatie bij ons ligt; hoe we dat doen en wat we daaruit halen, is een functie van onze intelligentie, toewijding en hardwerken. Dit leidt tot ons volgende moment op het pad van relevantie. Het pad van relevantie op de weg naar inzetbaarheid vereist dat men intelligent is; intelligent om beslissingen te verwerken en beslissingen te nemen met informatie waaraan men nu wordt blootgesteld. Intelligentie maakt het beste uit de beschikbare informatie. Als informatie die aan iemand wordt blootgesteld, is dat een bepaalde vaardigheden geleidelijk wordt uitgefaseerd terwijl men de komende jaren ongetwijfeld een 'hot cake' zal worden, neemt intelligentie beslissingen die worden ondersteund met acties om zo'n vaardigheden te bezitten. Het probleem met deze vorm van intelligentie is dat het tegen de algemeen aanvaarde conceptualisering van intelligentie is. Vaak intelligent zijn, wordt door velen gezien als het handhaven van de status quo, misschien wel op een betere manier. Waarom proberen om de status quo te veranderen als het je vreemd zou maken? Het leren van een vaardigheden waarvan wordt verwacht dat er veel vraag naar is, kan ontmoedigend en demotiverend zijn, want terwijl iedereen bezig is met het leren van de vaardigheden die geleidelijk geleidelijk wordt weggefaseerd, leer je degene die nog volledig moet aankomen.
10000 uur regel voor expertise.
De weg naar inzetbaarheid, die we hebben gedefinieerd als het pad van relevantie, wordt gekenmerkt door investeringen. Alleen degenen die in zichzelf investeren, blijven inzetbaar. In de woorden van
Roy T. Bennett, „er is geen winstgevender investering dan investeren in jezelf. Het is de beste investering die je kunt doen; je kunt er nooit fout mee gaan. Het is de echte manier om jezelf te verbeteren om de beste versie van jou te zijn en laat je de mensen om je heen het beste van dienst zijn”. In een wereld waarin iedereen beleggingen ziet als het kopen van effecten, activa en wat een visie, vereist de route naar inzetbaarheid op het pad van relevantie in wezen dat er een hernieuwde perceptie van investeringen is. De reden waarom men vandaag inzetbaar zou kunnen zijn, kan worden toegeschreven aan het feit dat er in de loop der jaren enige investeringen zijn gebeurd. Hoewel deze investering op de een of andere manier geld zou omvatten, omvat het ook tijd en andere middelen. Als iemand bijvoorbeeld geschikt wordt geacht om als piloot of soldaat te worden gebruikt, is het niet iets dat van de ene op de andere dag is gebeurd. Het zijn vaardigheden die al vanaf de kindertijd zijn geleerd. Vanaf de kindertijd, want als men niet naar de basisschool ging, kan men niet naar de middelbare school gaan, dan kan het college of de luchtvaart- of legerschool worden opgeleid tot een punt waarop men als inzetbaar wordt beschouwd. Daarom is investering een functie van tijd en veerkracht. De route naar inzetbaarheid vereist een voortdurende investering in zichzelf, zodat zelfs terwijl men vandaag als inzetbaar wordt beschouwd, men nog steeds manieren zoekt om in zichzelf te investeren, omdat de investering die vandaag zijn vruchten afwerpt morgen misschien niet loont. Tijd investeren is geen gemakkelijke taak, want om expertise op te doen, moet er een aanzienlijke hoeveelheid tijd worden besteed. Malcom Gladwell identificeerde bijvoorbeeld in zijn boek, „Outliers: The Story of Success”, de 10000 uur regel voor expertise. Het tweede hoofdstuk bevat het verhaal van hoe de 10000 uur regel de Beatles hielp wereldberoemde muzikanten te worden door de mogelijkheid te hebben om tussen 1960 en 1964 meer dan 1200 keer live op te treden als groep in Hamburg, Duitsland, omdat ze meer dan 10000 uur konden verzamelen door non-stop te spelen op stripclubs. In zijn boek verwijst Gladwell herhaaldelijk naar de „10000 uur regel”, waarin hij beweert dat de sleutel tot het bereiken van echte expertise in elke vaardigheid gewoon een kwestie is van oefenen, zij het op de juiste manier, gedurende ten minste 10000 uur.
Iedereen zou het er gemakkelijk mee eens zijn dat meer dan 10000 uur investeren om een vaardigheden te ontwikkelen vrij veel is. Maar echt, dat is alleen het geval als we vanuit het oogpunt zien dat het 10000 uur is. 10000 uur kan echt de som zijn van het consistente dagelijks 1 uur. In de loop der jaren zou het zich zeker ophopen om die gezonde en vreselijke 10000 uur te worden. Dan is, zoals eerder vermeld, de weg naar inzetbaarheid die consistentie en veerkracht vereist. Een gekozen leerpad volgen gedurende een lange periode.
Knowhow niet genoeg
Hoewel we de route naar inzetbaarheid strikt hebben onderzocht vanuit het perspectief van een relevante vaardigheden, is het belangrijk op te merken dat niet alleen technische vaardigheden hier de oefening kunnen doen. Natuurlijk willen werkgevers mensen in dienst nemen die de juiste technische vaardigheid hebben, maar veel meer willen ze mensen in dienst nemen die relatievaardigheden hebben, mensen die goed met anderen om kunnen gaan omdat de wereld is gebouwd op een netwerk van relaties en niemand, bedrijf of organisatie overal komt zonder gebruik te maken van relaties. Inzetbaar blijven vereist daarom dat men bewust relaties opbouwt met verschillende kaliber mensen in verschillende industrieën en sectoren. Relaties zijn gebaseerd op communicatie, dus in wezen inzetbaar blijven is goed kunnen communiceren. Communicatie bevordert onze marktvooruitzichten, omdat het einddoel voor het ontwikkelen van technische vaardigheden is om een vaardigheden te hebben die verkocht kunnen worden. Als het moet worden verkocht, moet men zichzelf goed op de markt kunnen brengen om de verleiding van een koper te krijgen. Het gaat dus ook om onze marketing/verkoopvaardigheden. De wereld is gebouwd op het principe van verkoop. Ik verkoop iets in ruil voor waarde die persoonspecifiek is. Het is dus een geval van verkopen of het risico lopen te worden verkocht (ontslagen als werkloos).
#Thoughtprovoking
Concluderend, de route naar inzetbaarheid is generiek en kan alleen worden beschreven aan de hand van principes die moeten worden gevolgd, omdat de inzetbaarheid in de wereld van vandaag complex en dynamisch is en alleen een gelijktijdige aanpak kan werken om er een inzetbaar te houden. Het is een functie van het hebben van de juiste informatie, het gebruik van die informatie, dat is wat we intelligentie hebben genoemd en vervolgens tijd en middelen investeren zonder te verwaarlozen te communiceren om relaties op te bouwen. Als deze dingen herhaaldelijk worden gedaan, is de eindbestemming van inzetbaarheid verzekerd.
Like
Award
Promote
QR Code
This is the unique QR code for this post.
Tip: Download your QR code with the button below or print it. Share it however you want with your friends and connections!
