Mens en Maatschappij: België, ieder jaar wordt de energie van 36.000 gezinnen gehaald uit kadavers.
Dode kalfjes, oude paarden, aangespoelde potvissen en huisdieren die men dood gereden vindt langs de straat en ophaalt, daar maakt men energie van. Groene energie noemt men dit?
Ja, uit vermalen dode kalfjes die meel worden, wordt elektriciteit geproduceerd. Althans dat heeft de Nederlandse televisie in het programma 'Rambam' gerapporteerd.
Het zou blijken dat men met de stroom die men uit die kadavers kan produceren, 36.000 gezinnen, bijna een half-grote stad een volledig jaar kan voorzien van elektriciteit.

Ik denk dat de vegetariër die zijn veggie-burger bakt op deze groene stroom er niet erg gelukkig mee zal zijn als hij weet dat zijn energie misschien geput wordt uit de kadavers van doodgeboren jonge kalfjes. 'Rambam' het Nederlandse onderzoeksprogramma is erachter gekomen dat jonge stiertjes waar een veekweker uiteindelijk niets mee kan doen, worden gedood en belanden in het verwerkingsbedrijf waar ze tot diermeel worden vermalen. Ook dieren die niet-biologisch opgekweekt worden, komen in die kringloop terecht. Een melkveehouder kan enkel werken met koekalfjes, de rest is allemaal verlies of te hoge kosten om in leven te laten.
Een goede stier kan nog vetgemest worden. Te lichte dieren die voor de melkveehouder niets opbrengen worden afgeschreven en daarom gedood. De kosten zijn te groot om ze te onderhouden en in leven te houden. Er wordt uiteindelijk naar een dodelijke injectie gegrepen. Rendac, een verwerkingsbedrijf, haalt de krengen op en verwerkt ze.
Eerst worden de kadavers vermalen, daarna gesteriliseerd en het uiteindelijke resultaat van de dode potvis, kalfje, paard, of zelfs hond of cavia is een hoeveelheid meel. Rendac verzwijgt niet dat deze producten naar de energiesector gaat. Met dit materiaal wordt bio-brandstoffen gemaakt voor de energieleveranciers.
Als er toevallig een potvis aanspoelt die ongeveer een 25 ton weegt, betekent dit gemakkelijk 50.000 kilowattuur energie. Met deze hoeveelheid aan stroom kan men 14 gezinnen één jaar lang van energie voorzien. Maar zoals al eerder vermeld, ook schapen, geiten, cavia's en honden en paarden worden opgehaald door Rendac en vermaalt tot diermeel.
'Rambam' maakte vooral protest los, omdat er voor dat diermeel ook jonge dode kalfjes gebruikt werden om deze 'groene' energie te produceren. Volgens hen zou het 'slechts' gaan om enkele honderden kalfjes per maand. Slechts!!
Het probleem is dat de energieleveranciers die het diermeel aankopen niet weten of daar dode kalvertjes voor gebruikt werden of niet. Men kent de herkomst niet van de producten die gebruikt worden om het diermeel te produceren (aldus de energieleveranciers Eon en Essent). 'Wij kunnen het niet uitsluiten', is hun commentaar op de vraag of er daadwerkelijk dode kalfjes gebruikt zijn om hun energie te produceren.
Er is een beweging in de voedingssector voor de mens dat ieder product en zijn bestanddelen moeten gecontroleerd worden op herkomst e.d, dat de benamingen van alle bestanddelen en hun eventuele allergieën moeten vermeld worden op de verpakking van het product. Hoe kan je dat nu rijmen met het feit dat men energie produceert van een stof waar men niet de herkomst van kent?
Wat vindt 'u' hiervan?
© Rudi J.P. Lejaeghere
Bron: Rambam, programma Nederlandse TV
Krant: Het Laatste Nieuws