Meeldauw is een schimmel die een poederig witte aantasting van het bladgroen veroorzaakt.
Veelal wordt aangeraden om de aangetaste planten met een scheikundige en giftige fungicide te bespuiten. In de druiventeelt bestoof men vroeger de bladeren met een zwavelproduct om zoveel mogelijk giftige residuen in de wijn te vermijden.
Daar ik bij de verzorging van de Bonsai, soms tijdens vochtige warme dagen, last had van deze plaag, zocht ik naar een milieuvriendelijke middel. Op het internet vond ik een interessante oplossing.
De Franse wijnboeren spuiten de laatste jaren met melk. Een verdunning van 20% melk in water geeft een bevredigend resultaat. Ik gebruik dit nu met succes op mijn Eiken en Esdoorn boompjes. De bladeren krijg een gezonde glans en de aantasting blijft volledig weg, als men vroegtijdig begint met de behandeling. Eens de plant volledig aangetast, is verbetering nog mogelijk, maar wordt genezing moeilijker.
Uiteraard kan je deze curatieve bespuiting best toepassen als een langere droge periode wordt aangekondigd. Spuit zowel op de bovenzijde als op de onderkant van de bladeren.
Ter voorkoming van meeldauw:
Plant uw gewassen niet te dicht op elkaar zodat er een goede verluchting mogelijk is waardoor alles sneller kan opdrogen.
- Geef bij droogte ruim water, maar niet op de bladeren.
Malus bonsai
Meeldauw komt veel voor op Quercus (Eik), Tila (Linde), Rosea (Roos), Malus (Appel), Crataegus (Meidoorn) en Acer campestre (Veld Esdoorn).
Quercus bonsai
