Vandaag even een dagje dat het wat minder met me gaat en ja dan is het ook wel fijn even van me af te typen.... Sinds januari slik ik medicatie tegen mijn extreme stemmingswisselingen en chaos in mijn hoofd en sindsdien gaat het zoveel beter met me! Ik kende het helemaal niet... die rust in mijn hoofd en mijn stemmingen kabbelend zonder vrije vallen en die diepe zwarte put waar ik steeds in viel....
Gelukkig is dat nog steeds zo en erge pieken en dalen zijn er ook nu niet... toch gaat het de afgelopen dagen af en toe iets minder.... Wat meer last van dipjes en sneller geïrriteerd af en toe. Ben ik niet meer zo gewend en valt dus echt open... Voel me vandaag een beetje down, verdrietig.... weet niet zo goed hoe ik het precies moet noemen.... met er tussendoor ook geluksgevoel en rust....
Ach ja het hoort bij me, dát is Sabrina.... al zijn er geen hoge pieken en diepe dalen meer (En ja die eerste mis ik soms toch wel een beetje)
Ik denk dat het komt doordat we de afgelopen jaren in een achtbaan hebben gezeten die maar niet wilde stoppen en nu eindelijk gaat alles beter en beter! Super fijn en ben ik echt blij mee! Maar leefde veelal op de automatische piloot om het maar vol te kunnen houden want het moest en nu krijg ik ineens meer rust en is het niet meer alleen maar overleven. Nu komt het gevoel dat ik heb weggestopt die tijd en de grenzen die ik steeds heb overschreden (mentaal en fysiek) er uit denk ik.... Ik voel weer!!
Verder zijn er dus ook geluksmomenten en komen de dingen één voor één langzaam aan goed.... en ja klinkt mss raar.... maar dat is ook wel even wennen..... Het besef begint door te dringen denk ik.
~Gedachtekronkels van een HSP'tje met borderline en PTSS~
Sabrina van den HeuvelGeniet ervan dat je genieten mag!
