Samen: De avonturen van Kees (7)

Geen minuut te vroeg! 'Aaah, dat lucht op' en hij kijkt naar de smerige vloertegeltjes waar een paar bloederige voetstappen op staan. 'Hè?! Hoe kan dat nou...' Terwijl Kees met zijn ellebogen op zijn spijkerbroek rust... Spijkerbroek?! Hij was toch naakt? 'O, dit houdt in... laat maar'. Wel één voordeel, hij hoeft niet door te spoelen. Zonder te weten dat zijn lange haar in de toiletpot heeft gehangen, verlaat Kees het kleinste vertrek en loopt, alsof hij op eieren loopt, de hal in richting trap, overal ligt glas en bloed op de kale betonvloer. Het begint Kees te duizelen, hij sjokt verder naar de trap die eveneens van beton is en zonder bekleding. Heel snel komen 2 ratten van boven rennen en Kees ziet het met lede ogen aan. 'Het zal wel', mompelt hij, ik ga weer in bad.

Eenmaal boven hoort hij lachen, praten en hoesten. Het geluid komt uit Kees' slaapkamer, althans dat denkt hij. De deur staat gewoon open en stiekem kijkt Kees om het hoekje terwijl hij met z'n rug tegen de muur staat. Magda schuurt langs het been van Kees, terwijl ze allerlei geluidjes maakt. 'Nauwwww, mmmwaauw, wat lekkerrr'. Magda verraad Kees en begint te lachen. "Jingle bells, Jingle bells..." zingt Magda. Kees voelt zich alles behalve goed en voordat zijn lichtje uit gaat ziet hij nog net een zwartgeblakerd theelepeltje op tafel liggen. Hij strompelt de kamer binnen. 'Baf!', Kees is 'out'. In de ruimte wordt het stil...