Samen: De avonturen van Kees (8)

Kees ligt. Het licht is uit. Twee ratten rennen heen en weer. Steeds met een pluk haar in hun bek.

Het is koud, Kees wordt langzaam aan wakker. Hij rilt en ligt in bad verstrengeld tussen de was, half hangend in een jas. Hij probeert te gaan zitten. Worstelt zich omhoog. Zoekt de stop, trekt en met een hoop kabaal loopt het bad leeg.

Zijn hoofd bonkt en voelt zwaar. Morgen is het zo ver, denkt hij. Morgen? Wanneer is het morgen? Wat is er morgen? Hij ziet de aftandse Paashaas weer voor zich, knagend op een wortel. Hij ruikt de muffe, stoffige lucht van het dier.
Kees zet de warme kraan open en pakt de handdouche. Zittend tussen de was spoelt hij zich af om het weer warm te krijgen. Een rood stroompje loopt tussen de was door. Bloed? Hij zet de douche op zijn hoofd om zijn haar uit te spoelen, plukt de onderbroek gedachteloos uit zijn haar. Wat is dat? Zijn haar is gegroeid! Het is minstens 1 meter lang en er zijn happen uit.

Hij hoort gekrab aan de badkamerdeur. "Het is tijd", zegt Magda. Snel stapt Kees uit bad, droogt zich af en kleedt zich aan. De zorgvuldig uitgekozen kleren liggen nog waar hij ze had neergelegd. Hij zet het raam open, trekt het wasrek uit en haalt de kledingstukken uit bad om ze over het rek te hangen. Als laatste hangt hij een dwangbuis op. Deze zit binnenstebuiten.
Op kousenvoeten loopt hij de gang in. De reusachtige kat wacht naast een gevlochten tas. Er zitten kuikens, lucifers, een zakje en een geblakerd theelepeltje in.
Kees pakt de tas en volgt Magda naar buiten, het Jingle Bells komt hem tegemoet. Voor de rode, dubbeldekse arreslee staat de "paashaas". Hij knaagt op zijn wortel en zegt: hop on.

-wordt vervolgd-