Samen: Geen woorden, maar daden! (spreekwoordenverhaal)

Lege woorden, loze beloften, op mij kun je bouwen, mijn deur staat altijd open...
Belofte maakt schuld en wie A zegt zou ook B moeten zeggen. Helaas pindakaas, een woord is maar een woord en als puntje bij paaltje komt dan... loopt het paaltje weg!
Een gegeven paard moet je niet in de bek kijken, maar domweg blij zijn met een dode mus is een hard gelach. Zeker als het paard meer kost dan het opbrengt en het weer eens knollen waren die voor citroenen werden verkocht. Bijt jij dan door de zure appel heen, maak jij er geen woorden aan vuil, leg jij je er bij neer omdat je een oude boom niet kunt verplanten?

Een oude boom is mijn vader. Vol van lof over zichzelf en vele beloften, want beloften maken rijk. Een uilskuiken ergert zich groen en geel, zo niet dood, aan "zoete, lieve Gerritje". De appel rolt echter niet ver van de boom en de goede boom brengt, wis en waarachtig, een slechte vrucht voort. Het uilskuiken wordt een aardje naar het "vaartje". Niet iets om over naar huis te schrijven.

Raar maar waar, de nood én het "steen en been klagen over" blijkt schering en inslag te zijn, want manipuleren kun je leren. Tranen met tuiten huilen en op de zielige toer gaan is dan de maatstaaf. Je weet tenslotte nooit hoe een koe een haas vangt en het is altijd beter 1 drone in de hand te hebben dan 10 in de lucht. Het is tenslotte nooit slim alle schepen achter je te verbranden of oude schoenen weg te gooien voor je nieuwe hebt, want wie wat belooft die heeft wat. Ook al is "wat" gebakken lucht.

Je zou zeggen: Boontje komt om zijn loontje, want wie een kuil graaft voor een ander valt er zelf in en wie de bal kaatst kan hem terug verwachten, maar... zichzelf een spiegel voorhouden en nader onder de loep nemen is er bij de oude boom en het uilskuiken niet bij, dus die boodschap komt niet aan.