Vandaag rijden we naar het andere schiereilandje in onze buurt. Vlak bij de luchthaven van Alghero ligt een nationaal park.

Op weg erheen zie ik op de kaart dat we in de buurt van een meer zitten. We nemen de afslag en komen bij het Lago Baratz. We parkeren onze auto waar we het blauw van het meer zien schemeren tussen de dennen. De dennen verspreiden een aangename, frisse geur.
We zijn er helemaal alleen. Enkel ongerepte natuur, krekels en vogelgeluiden.
Als we er later over praten met onze gastheer, blijkt dit het enige zoetwatermeer van Sardinië te zijn. 

Loading full article...