#schrijven #brief #toekomst Dit gaat over alles wat ik verwacht, hoop en me af vraag aan mezelf.

Beste ik of misschien wel 'Lady in red' zoals je nu genoemd word.
Op het moment loop ik stage. Met een rood overall aan. Dat herinner je vast nog wel. Het moment waar je zo bang voor bent. Ik ben benieuwd. Het is zo lastig het vol te houden hoe leuk het ook is. Het voelt alsof ik niet gemaakt ben om fulltime te werken en voor parttime ga ik ook haast kapot aan prikkels. Ik ben benieuwd hoe je dat probleem aangepakt hebt.
Woon je nog thuis? Of heb je het geluk genoeg te kunnen verdienen en een huisje te kunnen vinden? Ik weet wel hoe bang ik daarvoor ben. Niet genoeg kunnen verdienen om voor mezelf te zorgen of een toekomst op te bouwen. Hoe heb je het aangepakt om een diploma te halen? Voor mij is dat volgend jaar op mijn 19de.
Ben je ondertussen bijna 10 jaar samen met degene waar je nu zoveel van houd? Tot hoever zijn jullie gegroeid en veranderd? Zijn jullie nu nog verloofd zoals nu?
Heb je hard moeten stuggelen voor je rijbewijs? Nu heb ik er veel zorgen aan en ik weet hoe bang ik ben. Heb je een eigen auto? Is het zonder al te veel problemen gelukt?
Hoe ga je nu om met Findus? Nu is het heel lastig en ik heb er heel veel last van.
Lukt het een beetje om socialer te zijn dan nu? Op het moment vind ik het niet echt nodig vrienden te maken of te zoeken. Misschien is dat nu veel anders?
Hoe is het leven in 2027? Is het zoveel anders dan nu? Ik hoop het wel eigenlijk...

Wat geeft je motivatie om door te zetten? Krijg je hulp van andere? Kan je veel alleen? Wat is je rust? Helpt tekenen nog evenveel als het nu en altijd al heeft gedaan?

Voor nu wil ik alles langzaam en per dag meemaken. Maar wie weet wat er allemaal veranderd in deze zeven jaar.

Een brief naar de 25-jarige ik