Schrijvershotel #11: het lot heeft mij uitgekozen.

Toen ze na een vermoeiende reis in haar hotelkamer arriveerde, had ze het gevoel dat ze hier niet alleen was. Misschien begon haar gevorderde leeftijd haar parten te spelen. Ze bekeek zichzelf in de spiegel in de badkamer. Dit jaar zou ze 75 worden. Ze zag er geen dag jonger uit. Zou ze dezelfde weg moeten gaan als haar moeder? Die was op haar leeftijd al dement geweest. Ze had haar tot het eind verzorgd en was daarom vertrouwd met de waanbeelden die onderdeel waren geweest van haar ziektebeeld. Ze schudde haar hoofd. “Niet zo negatief denken, Hen. Van waanbeelden heb jij echt geen last. Je bent gewoon wat vermoeid door de reis.”

Loading full article...