Laat ik voorop stellen: het kost me in Mexico geen moeite mijn Nederlandse zekerheden los te laten. Ik ben het allang gewend dat het water uit de kraan geen drinkwater is. Hebben we een dagje slecht of geen internet: prima. De diepe gaten overal in de weg die je met de auto alleen zigzaggend kan ontwijken met gevaar voor alles, of een boom die het voetpad volledig blokkeert? Charmant. Valt plots langdurig de elektriciteit uit? Kan gebeuren. Is plots uit het niets het gas op in het weekend en moeten we wachten tot een werkdag? Nou ja. We kwamen al eens terug uit de supermarkt met een zeer onfrisse en riekende kipfilet. Kennelijk was het een gelukje dat we een nieuwe kregen. Wat dat betreft zijn ‘onze’ supermarkten van ongekende luxe. Een douche waar geen warm water uit komt? Of zelfs helemaal geen water? Echt, loslaten, er gefrustreerd van raken helpt niets. Volgende keer beter. Meebuigen met de situatie. Het lukt me prima, ik ben het al wel gewend.

Afijn. Gisterenavond wil ik een snelle douche nemen. Tania werkt en zit in een sessie, mijn schoonmoeder zit beneden. De normaliter krachtige straal is een ietwat sneu straaltje, maar toch voldoende om mezelf te wassen lijkt me. Ik masseer de shampoo in mijn haar en geniet van de temperatuur van het water. Dan is het tijd om de shampoo eruit te spoelen. Er gebeurt alleen niets, ik voel niets. Ik kijk naar de douchekop; er komt geen water meer uit. Ik zit ónder de shampoo en zeep, dus de timing is belabberd. Misschien werkt de douche uitzetten en weer aan? Nope. Shit. Wat nu?

Dat je vervolgens slechts gehuld in een handdoek en je lichaam vol zeep en je haar vol shampoo toch echt naar je schoonmoeder moet voor de oplossing: awkward.

Awkward: nakend bij mijn schoonmoeder