Sint Maarten - dag 130
Als vervroegd verjaardagscadeautje een dag met hoegenaamd niets om handen. Eerder al kreeg ik een werphengel in de schoot geworpen en dit was dan ook directe aanleiding om vanochtend na het wegbrengen van Saskia naar haar werk een lijntje uit te gooien in de marina van Philipsburg. Blinkertje, wartel, knoopje en lus en laat de molen maar draaien. Er stond veel wind en er was genoeg water maar koren op de molen bleef uit, zodat ik drie uur later met een pijnlijke schouder toch maar kip op brood at in plaats van vis bij mijn boter. Een ervaring rijker en een illusie armer. Een belevenis die ik zeker zal herhalen in de nabije toekomst. Wat een spanning - en heus niet alleen op de draad wanneer ik weer eens vast kwam te zitten tussen de stenen op de bodem van de zee - brengt het avontuur dat vissen heet met zich mee. Ontspanning tegelijk, dat dient gezegd.
Tegen het middaguur wat potten gehaald bij de bakker. Mijn ouders hebben zaden meegenomen zodat ik zelf tomaten, komkommers, aubergines en courgettes kan kweken. Wat tuinaarde erin, even aanpoten en klaar is de spreekwoordelijke Kees. Nu alleen nog een gezonde dosis geduld aan de dag leggen en af en toe een groene vinger aan de pols in het kader van irrigatie. Een soort Univé in eigen tuin; daar plukt u de vruchten van. Gelijk ook bij Top Carrot langs voor een smoothie en ijskoffie. Alles organisch, verantwoord en gezond terwijl er simultaan gezond kan worden. Over de brug en via het Franse gedeelte naar huis omdat de boot aan de kant gehaald moest.
De kapitein bleek eigenhandig en op jacht naar een solocarrière de catamaran al gedokt te hebben, zodat een vervroegde verjaardagsborrel met enige uren vervroegd kon worden. Nadat we Saskia weer uit haar werk hadden gehaald, hebben we met z'n vieren vast gevierd. In mijn familie is het een traditie om de presentjes van de ouders aan de vooravond van de daadwerkelijke nieuwjaarsviering reeds uit te reiken en daarvan weken we ook in den vreemde niet af. Ik ontving een verrekijker, een waterdicht exemplaar, met degelijke draagtas. Uitzichtloos zal mijn situatie hier dus niet snel worden en ook al vertrekken ze dinsdag alweer, zo zijn paps en mams toch altijd weer snel dichtbij. Uit naam van mijn broertje twee overhemden met korte mouwen, waarvoor via deze weg alvast en alsnog bedankt. Morgen zal ik foto's plaatsen van alle attenties, dus opgelet.
Omdat een andere gewoonte rondom verjaardagen inhoudt dat de jarige mag kiezen wat hij eet, heb ik rijst met kool en varken bereid, een verse krupuk om het geheel op te leuken. Als dessert vers fruit en om het geheel soepeltjes weg te spoelen wat Merlot uit een karton met kraantje. We hebben het plaatselijke tijdstip van officiële viering niet gehaald vanwege een algehele rustbehoefte en mijn verplichting tot voorbereidingen voor morgen, maar dat het een feestje was, mag je van mij aannemen. De dag zelf zal het feestgedruis verplaatst worden naar een restaurant aan de waterkant omdat de chef dan ook een keer verwend mag worden en zaterdag aanstaande doen we het nog eens dunnetjes over met de buurtjes. Morgen hoop ik het droog te houden aan boord, het is natuurlijk niet de bedoeling dat zo'n dag in het water valt.
