Om iets over zessen verruilen we bed voor zwembad. De zon nog niet op, wij wel. Vier uur later de afspraak met de makelaar. Een bezichtiging van een appartement op het programma. Weer vier uur daarna een tweede makelaar, programma ongewijzigd. Na het ontbijt verschijnt eerstgenoemde en die afspraak is geheel in Caribbean-stijl ruim een half uur te laat om te melden dat we nog genoeg tijd hebben om uiteindelijk anderhalf uur later vijfhonderd meter verderop af te spreken om drie kwartier te wachten op zijn contactpersoon. De koetjes en kalfjes verdrinken massaal, verscheidene putten worden gedempt en tegen enen is het kwartet compleet. Pure tijdwinst dat beide makelaars ons hetzelfde willen laten zien, wie had dat gedacht.
Vanwege het uitzicht op een dode hoek (een begraafplaats) en de hoogte van het plafond in de douche (1.70), de enorme hoeveelheid achterstallig onderhoud (but we will fix that, just give me four days) beloven we beleefd voor vijven iets te laten weten. Na veel vijven en zessen het vooringenomen afwijzende appje op tijd verstuurd. Aansluitend telefonisch contact gezocht met de huiseigenaar van gisteren.
Concreet komt het erop neer dat we in vier dagen tijd een woning hebben gevonden. Dinsdag of woensdag gaan we over, maar het gevoel van geluk voorlopig niet.
