Zaterdagochtend, vroeg. De zon kwam op en de palm wuifde me een goedemorgen. Vandaag is de dag van de oogst. Op de kopfoto een plaatje van het eindresultaat; is het geen plaatje? Het geheel heeft, evenals de wortels van onze grote vriend, nogal wat voeten in aarde. De (glazen) terrastafel moest wijken, evenals mijn BGE en bijbehorend meubel. De waslijnen aan de zijlijn en alle tuinverlichting uit voorzorg uit en om de tuin geleid. Voor onze eigen veiligheid beschutting gezocht achter de schutting en het klappertanden kon beginnen. Twee man sterk stond daar de Spaanse furie die furieus en effectief tegelijk letterlijk tot aan de tanden toe gewapend met machettes de puike palm inklommen om van grote hoogte hele kammen neer te laten dalen op ons grondgebied. De intocht in Jerusalem was er niets bij, allejezus.

Nadat de inquisitie ten einde was, werd ook de ravage nagenoeg ordentelijk opgekuisd. Met man en macht was de hele bladerdracht in een oogwenk de vallei ingekieperd en wat restte was een drietal noten op mijn zang. Ik kreeg nog even snel wat bijles in mijn snijtechnieken - altijd welkom - en kan nu in een handomdraai of vier een kokosnoot onthoofden zodat eruit gedronken kan worden. Dit in het kader van 'consumeren kun je leren'. Ik heb vervolgens de gehele oogst van de dag in een aantal flessen weten te druppelen, zodat we in elk geval de maand november voorzien zijn van vers kokossap, terecht dat ik mijn trechter had laten overkomen met mijn keukeninventaris - echt blij dat die daar is! 

Loading full article...