Pakjesavond...

Al veel te lang ben ik er uit op dit gebied... Zelf heb ik geen kinderen maar ik denk dat er niet zo gek veel veranderd is in de jaren. De cadeau's zijn misschien wat duurder geworden. Als kinderen hadden we eigenlijk met Sinterklaas nooit te klagen. Het ritueel van 'de schoen zetten' zal nu nog wel zo zijn. Misschien zijn het dan wel lichtgevende Nike's of zo maar het principe is het zelfde. En een glas water voor 't paard dan en een sigaar voor Sinterklaas. Verder stonden we als debielen uit volle borst liedjes te zingen voor de schoorsteen. Maar het was spannend! Vooral op Pakjesavond....

De voorpret op zich was ook al leuk natuurlijk, lijstjes maken wat je graag wou hebben. En die waren altijd behoorlijk vol! Maar nu terug naar pakjesavond. Mijn broer en ik moesten vroeg naar bed en we sliepen dan op dezelfde kamer want het was ook wel een beetje eng om dan alleen te liggen... Op een onverwacht moment werd er hard op de deur geklopt en ineens een hand naar binnen met een haffel pepernoten.

Wij natuurlijk snel het bed uit en voor de houtkachel stonden dan de cadeau's. Het waren er altijd veel, ik zou me er nog schuldig over kunnen voelen! Op elk pakje een naam, of van mijn broer of van mij. We waren dan zo dankbaar en meestal was het ook wat je op het lijstje gezet had en nog extra dingen. We zongen dan weer voor de schoorsteen: "Dank u Sinterklaasje"!
Maar dit soort dingen zullen de meeste mensen zich wel herinneren...

Op school moesten we echt bij Sinterklaas op schoot komen zitten. Pa had van tevoren al instructies gegeven om aan de baard te trekken. Haha, lekker origineel. En daar dacht je echt niet meer aan op zo'n moment.

Graag zou ik van jullie horen hoe jullie Sinterklaas beleefd hebben; nu, vorig jaar of vijftig jaar geleden, dat maakt niet uit. Alle verhalen zijn welkom! Veel (na)pret nog en tot morgen! En voor Sint en Piet(en): Tot volgend jaar!

Welterusten ;-)

Loading full article...