Leren snel te lezen lijkt een voor de hand liggende strategie om snel alle e-mails, rapporten en andere stukjes tekst die we dagelijks tegenkomen te verwerken, maar een nieuw rapport laat zien dat de beweringen van vele snel leesprogramma's en -hulpmiddelen waarschijnlijk te veel zijn goed om waar te zijn. Onderzoekend naar decennia aan onderzoek naar de leeswetenschap, vindt een team van psychologische wetenschappers weinig bewijs om snel lezen te ondersteunen als een snelkoppeling naar het begrijpen en onthouden van grote hoeveelheden geschreven inhoud in een korte tijdsperiode. Het rapport, gepubliceerd in Psychological Science in the Public Interest , een tijdschrift van de Association for Psychological Science, laat zien dat er geen snelkoppelingen voor de magie zijn als het gaat om sneller lezen, terwijl we toch volledig begrijpen wat we hebben gelezen.

Elizabeth Schotter, psycholoog:

"Trainingen voor snel lezen zijn er al tientallen jaren en het aantal snel leesbare technologieën dat is geïntroduceerd op de consumentenmarkt is recent toegenomen. We wilden de wetenschap achter het lezen van dichtbij bekijken om mensen te helpen weloverwogen beslissingen te nemen over de vraag of ze de beweringen van bedrijven die snel leestechnologieën en trainingen promoten, willen geloven. Het beschikbare wetenschappelijke bewijs toont aan dat er een compromis bestaat tussen snelheid en nauwkeurigheid. Lezers besteden minder tijd aan het materiaal, ze zullen er noodzakelijkerwijs een mindere kennis van hebben."

Snellezen

Lezen is een complexe dans tussen verschillende visuele en mentale processen, en onderzoek toont aan dat bekwame lezers al snel lezen, gemiddeld 200 tot 400 woorden per minuut. Sommige snellees-technologieën beweren een extra boost te bieden door de noodzaak van oogbewegingen te elimineren door woorden snel in het midden van een computerscherm of mobiel apparaat te presenteren, waarbij elk nieuw woord het vorige woord vervangt. Het probleem, vinden Schotter en collega's, is dat oogbewegingen niet meer dan 10% uitmaken van de totale tijd die we besteden aan lezen, en het elimineren van het vermogen om terug te gaan en eerdere woorden en zinnen opnieuw te lezen, heeft de neiging om het algemene begrip slechter te maken, niet beter. Het grootste obstakel, laat de wetenschap zien, is niet onze visie, maar eerder ons vermogen om woorden te herkennen en te verwerken hoe ze samenkomen om zinvolle zinnen te maken.

Loading full article...