In plaats van bloemen...
Zij was natuurlijk de enige die een jurk droeg met de kleuren van een tropische zonsondergang.
Bij ons op de Antillen is het rouwkleding-protocol de laatste decennia behoorlijk versoepeld.
In het kader van 'back to the roots', zie je hier bij een uitvaart steeds meer mannen in een zwarte (of zelfs witte) guayabera, met een donkere broek, in plaats van een 'Europees' zwart pak.
Loading full article...
Prachtig geschreven, hopelijk kun je veel kracht halen uit wie ze was. Ik ga die stichting beter bekijken!
Dank je wel Sylvia! Mijn moeder zal altijd mijn grote voorbeeld blijven.
Fijn dat jij de stichting Hoormij nader gaat bekijken.
Fijn dat jij de stichting Hoormij nader gaat bekijken.
Zeer gevoelsmatig en met uit diepste van je ziel geschreven met woorden die raken en de lezer doet nadenken over hoe kort een mensenleven toch wel is. Heel veel sterkte bij het verlies, maar haar geamuseerde lach zal het leed verzachten.
Dank je wel. Donderdag a.s. is het een jaar geleden dat zij overleed. Op de moeilijke momenten denk ik idd aan haar glimlach.
Heel mooi geschreven, ik zit hier gelijk met tranen in mijn ogen, omdat het ook weer terugblikt op mijn eigen moeder wat nog vrij vers is, dit jaar 22 mei is het 1 jaar geleden dat ze overleed. Dan zat ik begin juli bij een oom van mijn man op zijn 90 jarige... Show more
Dank je wel voor je lieve reactie. Zelf krijg ik ook gelijk tranen in mijn ogen als ik hoor of lees van iemand die zijn/haar moeder heeft verloren: ook voor mij nog vrij vers: 19 juli 2017.... Show more
Prachtig verteld. Maar ook het feit dat er bij jullie qua kleding etc. ook dingen veranderen. Gelukkig heb je de herinneringen nog. Ze zal er altijd zijn.
In mijn hart leeft zij voort. Ook mijn kinderen en kleinkinderen hebben bijzondere herinneringen aan haar. Mijn jongste kleindochter (12) zei:
'We konden met haar altijd zo lachen en gek doen, dat je helemaal zou vergeten dat we meer dan 80 jaar met haar scheelden.'
'We konden met haar altijd zo lachen en gek doen, dat je helemaal zou vergeten dat we meer dan 80 jaar met haar scheelden.'
Een prachtig eerbetoon aan je moeder... mooi hoe je de liefde en respect voor je moeder hier te voelen is in je verhaal..
Wat prachtig geschreven en wat een mooie herinneringen aan je moeder.
Wat een prachtig eerbetoon aan je moeder, en als ik het zo lees een prachtig persoon. Wat zul jij haar gaan missen, maar vast met heel veel mooier herinneringen, en ze leeft vast voort in jou en je kinderen. Sterkte
Dank je wel Natasja. Mijn moeder was idd een prachtig mens. Ik mis haar erg, dat was vooral erg tijdens de decemberfeestdagen. Bij mijn 50jarig huwelijk (30 december jl) moest ik weer huilen bij de herinnering aan hoe ze destijds zo blij en trots was. Mijn... Show more
Sterkte. Wat een indrukwekkende tekst. Mooi verwoord. Enorm sterk geschreven. Toeval; onze buurvrouw/ zeer goede vriendin heeft Méniere, en heeft het daar momenteel erg moeilijk mee.
Ach wat een dierbaar afscheid zeg..bevrijd was ze zomaar van haar Méniere...
( mij doet het de laatste tijd de das wat om en waar k nooit meer aanvallen had..blijf ik ineens steeds duizelig br)
Wat een gemis...je moedertje.. toch is en blijft ze ook weer zo dichtbij he
( mij doet het de laatste tijd de das wat om en waar k nooit meer aanvallen had..blijf ik ineens steeds duizelig br)
Wat een gemis...je moedertje.. toch is en blijft ze ook weer zo dichtbij he
Prachtig geschreven... Show more
Dank je wel Angeliena...
Ik geloof ook niet in toeval en net als mijn mama en jij geloof ik in God.
Ik ben benieuwd naar de betekenis van OMA en zal jouw post daarover zeker lezen.
Psalm 23 is ook mijn houvast, zoals die dat ook was voor mijn lieve moeder.
Ik geloof ook niet in toeval en net als mijn mama en jij geloof ik in God.
Ik ben benieuwd naar de betekenis van OMA en zal jouw post daarover zeker lezen.
Psalm 23 is ook mijn houvast, zoals die dat ook was voor mijn lieve moeder.
Mooi geschreven, Soberana, mooi om op terug te kunnen kijken.
Ach Soberana, gecondoleerd! En dat lopend eten...ik gaaf haar groot gelijk! Ik kan het niet eens als ik het zou willen. Virtuele knuffel!
Dank je wel Grace. Ik zou ook niet lopend kunnen eten: 1x geprobeerd in mijn 'opstandige' tienerjaren, om tot de conclusie te komen dat mijn moeder toch gelijk had.
Mooi geschreven en gelezen. Mijn advies is: geef de bloemen bij leven. De dood hoef je niet te verbloemen.
Wat liefdevol geschreven en wat een gemis! Moeders zouden het eeuwige leven moeten krijgen, dan hoefde niemand zn lieve mama te missen.
Dank je wel Judith. Ik mis haar idd heel erg, vooral nu de feestdagen voor de deur staan. Onze moeders leven voort in onze harten.
Wat een geweldig mooie en ontroerende ode aan je moeder. Heel herkenbaar dat niet mogen lopen eten op straat! Over de ziekte ga ik nog opzoeken. Een mooi "goed doel" waar je zeker niet vaak over hoort en wat steun verdient.
Dank je wel Kitty. Wat opmerkelijk dat 'niet mogen lopen op straat' ook voor jou herkenbaar is. Meniere is een nare ziekte: betreft het gehoor en het... Show more
Heel mooi en ontroerend geschreven.
Warmte, liefde, acceptatie.
Warmte en liefde is en was er altijd al, acceptatie dat zij er niet meer is, gaat iedere dag een klein beetje beter.
Wat een met gevoel doorspekt eerbetoon aan je mama ! IK maak een diepe buiging voor je ! de liefde spat ervan af!
Mooi geschreven. En bloemen geef je bij leven; vind ik ook.
Dank je wel Ben. Gelukkig heb ik tijdens haar leven vaak een bloemetje voor haar meegebracht.
Een liefdevol eerbetoon aan jouw lieve zorgzame wijze mama. Sterkte met het gemis.
Het is mooi verteld, de herinnering blijft mooi.
Wat een mooi mens, ik had graag zo'n moeder gehad. Wat triest om zo iemand te moeten verliezen. Nog gecondoleerd. x
Dank je wel Daantje. Ze was weliswaar 99, maar ik had haar nog zo graag langer bij me gehad.
Mooi beschreven. Recente gebeurtenis of een herinnering aan vroeger ?
Veel sterkte mooi beschreven en dat je haar hoorde zo zie je maar je mama blijft er voor je
Dank je wel Vanessa. Ze was altijd een zorgzame moeder en grootmoeder en ik koester de herinneringen aan haar liefde en zorgzaamheid als een grote schat.
Prachtig! Sterkte met dit enorme gemis.
Lieve groet,
Monique
Detox Westland
Lieve groet,
Monique
Detox Westland
Wat heb je dat ontzettend mooi geschreven! Natuurlijk gecondoleerd met het verlies van je geliefde moeder. Het zou zomaar kunnen dat zij je waarschuwde je vinger op tijd weg te trekken voor je vast zou komen te zitten. Ik geloof dat ze ook nu bij je is, in een andere vorm dan voorheen.
Dank je wel. Tijdens haar leven heeft ze mij zo vaak gewaarschuwd om voorzichtig te zijn met mijn handen. Ik vond het toen wel eens overdreven, want ik krijg niet vaak ongelukjes, maar het lijkt wel alsof ze een voorgevoel had. Ik heb zelf ook het gevoel dat ze bij mij is.
Heel mooi geschreven. ..denk terug aan alle mooie fleurige momenten met haar ;)
Wat een liefde !
Gecondoleerd als eerste natuurlijk.
In die paar zinnen is het al een beetje boel duidelijk wie jouw moeder is. Prachtig geschreven en ik wens je heel veel liefde en licht bij het verwerken van haar verlies ! Niet makkelijk .....
Gecondoleerd als eerste natuurlijk.
In die paar zinnen is het al een beetje boel duidelijk wie jouw moeder is. Prachtig geschreven en ik wens je heel veel liefde en licht bij het verwerken van haar verlies ! Niet makkelijk .....
Dank je wel Marion. Zij was idd een bijzondere persoonlijkheid en ik mis haar verschrikkelijk.
Wat een mooie uitgeleide heb je haar gegeven, maar het toveren met woorden is jou wel toevertrouwd. Mijn condoleances. Sterkte voor jou en de jouwen.
Wat een ontroerend verhaal!
Dank dat je zo iets intiems als het verlies van jouw moeder wilt delen.
Bedankt voor je vertrouwen!
Dank dat je zo iets intiems als het verlies van jouw moeder wilt delen.
Bedankt voor je vertrouwen!
Och lieve Soberana, ik ben op vakantie en lees je blog. Wat heb je het afscheid van je moeder mooi verwoord en wat klinkt zij als een persoonlijkheid. Maar wat erg dat je haar nu moet missen. Heel veel sterkte!
Dank je wel, lieve Adoptiemam. Zij was idd een persoonlijkheid en ik mis haar verschrikkelijk.
Diep respect voor deze blog!! Ik las hem met een traan brandend in mijn oog, kippenvel en een glimlach. Heel veel sterkte voor jou en allen die haar missen.
Met een glimlach op mijn gezicht, tranen in mijn ogen en met kippenvel over mijn lichaam gelezen. Mooie herinneringen heb je geschreven Soberana. En ze riep het echt: 'pas op je hand kind'. Heel veel sterkte met dit enorme gemis. XXX
Dank je wel, Elisabeth. Ze heeft het tijdens haar leven wel honderden keren geroepen, iedere keer dat ik iets onvoorzichtigs deed (hete ovenschaal, motorkap van mijn auto etc.). Ik vond het het toen wel eens een beetje overdreven, maar het lijkt bijna alsof ze een voorgevoel had dat ik het deksel van haar kist verkeerd zou beetpakken.
then €5.99/month after 14 days
Start your 14-day free trial now to publish your sponsored content. Cancel anytime.