Na de vakantie als iedereen regelmatig op kousenvoeten en/of met de kous op de kop thuis is gekomen breekt altijd weer die tijd aan dat ik wel weer eens het naadje van de kous wil  weten en uitzoeken of er nog iets te redden valt voordat we gaan denken dat we met kousen en schoenen in de hemel kunnen komen.

Alle wasje zijn gewassen en alle wasjes zijn gedroogd  en het normale leven na de vakantie kan weer beginnen. Hoewel ik het probeerde te negeren merkte ik tijdens de afgelopen vakantie toch dat onze eenzame sokkenberg wel weer erg groot geworden was. De afgelopen weken had ik wel al enkele pogingen gedaan om wat gescheiden relaties te lijmen maar ik moet toegeven dat mijn succesfactor erg klein was. Het werd weer eens tijd voor het serieuzere werk.

En dus met het lood in mijn schoenen de berg maar opgepakt en in de zak gestopt zodat ik alle gescheiden en eenzame sokken mee naar beneden konden genomen worden (stap 1). Ik had ruimte nodig want dit was het serieuzere werk. Ik vroeg me af of ik niet iemand dit klusje in de schoenen zou kunnen schuiven maar ik wist precies waar de schoen wringt en dat zou niet heel aardig zijn. Vooruit: voeten van tafel en aan de slag dan maar!


Loading full article...