Soms zou je willen dat je nergens over na hoeft te denken. Niet over wat je zegt, niet over wat je schrijft, niet over de mensen om je heen. Niet hoeven na te denken over wat je schrijft, wat je aan het papier of het wereld wijde web toevertrouwd. Soms zou je willen…

Vandaag heb ik zo’n moment. Voelde mijn ‘veilig’ hier op yoors. Dacht niet na over wat ik zei, wat ik schreef, wat ik deed. Eigenlijk was ik hier zo vrij als een vogel, of althans, zo voelde ik mij.

Natuurlijk weet ik dat mensen mee kunnen lezen, dat mensen kunnen (en trouwens mogen!) reageren. Hoe meer hoe liever, om het zo maar eens te zeggen.

Maar vandaag voel ik mij geblokkeerd.

Loading full article...
Cheers
Gift
Boost
Share to Whatsapp Share to Facebook Share to Pinterest Share to Twitter Share to Telegram Share to LinkedIn Share to Reddit Share with Email

The Original Enrique
Familie is vaak één grote illusie denk ik. Een paar personen waar je goed contact mee hebt. Een oom, een tante, een nichtje... Tenminste in mijn geval. En m'n moeder gelukkig ook! De rest van het gezin (gelukkig) niet meer... Maar triest is het zeker!
Reply
peterdenharder
Tja, ik denk dat je gelijk hebt met de eerste constatering...
Reply
Marjolein
ja, daar hou je toch rekening mee, dat iedereen, of bepaalde mensen, mee zouden kunnen lezen. Soms schrijf ik daarom dingen niet, of met andere woorden en soms gewoon wel en deel ik het niet met sociale media. Het blijft een afweging.
Reply
peterdenharder
O, ik deel al een hele poos weinig via de deelknoppen. Het. Maakt bewust wat je wel en niet deelt.
Reply
Encaustichris
Een herkenbaar verhaal. Helaas.....
Meer schrijf ik er hier niet over, ik denk dat je me wel begrijpt.
Reply
peterdenharder
Zeker begrijp ik dat, privé mag je gerust reageren hoor, als je er iets over kwijt wilt.
Reply
Hans van Gemert
Ik denk dat het belangrijk is om op je zelf te vertrouwen en doen wat goed bij je voelt. Hoe anderen daar naar kijken, dat is dan eigenlijk niet belangrijk
Reply
peterdenharder
Dat is ook zeker zo Hans, maar soms... Ach, je weet wellicht hoe het voelt...
Reply
More replies (1)
Albert van den Berg
Misschien is er hoop, stilletjes en ver weg verzoening.
Je kunt niet alles ontlopen, een straat, plein, winkel sociale media, de wereld is niet zo groot.
Lekker hier blijven joh, ik ben je als een verre vriend gaan beschouwen.
Reply
peterdenharder
Ha Albert, ik ga zeker niet weg hoor, daar hoef je niet bang voor te zijn. Daarvoor heb ik leuke en mooie contacten mogen opbouwen hier, waaronder met jou. Ben trouwens benieuwd hoe het met de woning gaat en of je al een ander plekje op het oog hebt...? Thanks VRIEND!
Reply
Diaantje 🦋
Ik denk dat vele dit gevoel wel herkennen en ik heb met 1 broer van mij geen contact meer en ja, die zou wel hier alles kunnen lezen. Soms zie ik hem bij mijn ouders, maar als die er inderdaad niet meer zijn..................... dan ga ik hem nooit meer... Show more
Reply
peterdenharder
Ik heb 4 broers en zie ze allemaal niet meer, ja 1 bij mijn moeder, mocht ik daar zijn en hij toevallig langskomen. Of zoals afgelopen jaar dat mijn nichtjes zelf hadden gevraagd of we op hun verjaardag zouden komen, dat hebben we gedaan. Maar verder...
Reply
Ingrid
Ga je weg??? :O
Reply
peterdenharder
Nee, ik ga zeker niet weg hoor ;-)
Reply