Soms kan het anders
"Gelukkig in deze winkel hebben ze beschuit," zegt Lara tegen haar man Jacko. Hij kijkt haar aan maar zegt niks terug en ze lopen de winkel snel door want hij moet zo werken. Vandaag was het dinsdag en dat betekende dat hij met zijn bus naar het internaat moet rijden om de leerlingen naar hun huis te brengen. Het waren geen gemakkelijke kinderen al kon hij wel goed met de meesten maar hij zag er altijd als een berg tegen op. Bart zijn andere collega had hem al gewaarschuwd want hij was al vaker bedriegt. Hij had tegen de baas gezegt, als hij nog een keer met die kinderen moest rijden dan ging hij weg. Ze hadden die week een vergadering gehad, waar de baas aan Jacko had gevraagt of hij het wou proberen en Jacko die had geen nee durven zeggen. Toen hij die avond thuis kwam en het tegen zijn vrouw zei. Had zij hem boos aan gekeken want dat vond ze niet fijn maar Jacko vond dat hij geen keuze had.
Bij de kassa aan gekomen pakt Lara de boodschappen uit het mandtje maar onderin ligt een pakje met tien stiften. Op een groot schrift en ze kijkt jacko vragent aan. Jacko zegt, "Ik heb wat bedacht, als ik de kinderen allemaal een stift geef en een paar blaadtjes dan hebben ze iets te doen. Ik vraag ze wat hun dromen voor de toekomst en die kunnen ze dan op papier zetten." Lara kijkt hem lachent aan en dat vind ze zo leuk aan hem hij wil de mensen altijd helpen. Jacko zette Lara bij hun huis af en reed verder naar het internaat. Toen hij daar aan kwam stappen alle tien de kinderen in en toen ze waren gaan zitten draaide Jacko zich om .
