Zichten flitsen uit de ogen
hoekig weg in avonddromen
schuilend, beelden weggenomen
aan het einde, voorbij gevlogen

als een trein op weg naar morgen,
straks is niets meer wat het was
en snel, nog sneller spoort te pas
en onpas klagend zorgen

nader, aan elkaar geketend,
schakels moeilijk te verbreken,
in schaduwringen afgetekend,

aangekaart en achteraf bekeken,
bij de laatste halte afgerekend,
in de nacht aan de reis bezweken.

 

© Rudi J.P. Lejaeghere

PS: een station die ik nog niet wil aandoen

Loading full article...
Cheers
Gift
Boost
Share to Whatsapp Share to Facebook Share to Pinterest Share to Twitter Share to Telegram Share to LinkedIn Share to Reddit Share with Email

DC Staelens
Mooi geschreven. Ik heb een foto (einde spoor) die zou er zo bij passen.
Reply
Rudi
heb ik hem al zien doorkomen of moet je hem nog plaatsen ... bedankt voor de reactie :-)
Reply