"Hoi tutte, wat ben je aan het doen?", haar neefje kijkt Carly nieuwsgierig aan. "Ik ben een tafelkleed aan het borduren, kabouter." "Maar die verkopen ze toch in de winkel, dus waarom maak je er dan zelf één?" "Ja dat is ook zo, maar ik vind borduren leuk, en ik kreeg deze van je oma omdat ze zelf geen zin had om ermee verder te gaan." "Oh oké." Het kleine kereltje houdt zijn adem in en kijkt vol spanning toe hoe ze een draad doorknipt. Als hij ziet dat ze de schaar terug legt in haar handwerkbox, haalt hij opgelucht adem." "Mama zegt dat een schaar gevaarlijk is, ik mag er niet mee spelen van haar." "Daar heeft je mama helemaal gelijk in. Een schaar is geen speelgoed,  je kunt je heel erg bezeren met een schaar." antwoord ze terwijl ze haar spullen opruimt.  

"Zo zeg, breek ik me daar bijna mijn nek over die verdraaide mat!", haar zus Joyce komt mopperend de kamer binnen. "Ja mam, dan moet je je voeten beter optillen" De kleine Rick kijkt zijn moeder bloedserieus aan met zijn mooie fel blauwe ogen. Carly schiet in de lach, terwijl Joyce met een zucht neerploft op de bank. "Hoezo bijdehand", mompelt ze quasi beledigt. "Ik heb trouwens yoghurt in de koelkast gezet, ik wist niet zeker of je genoeg had. 
Ach natuurlijk schiet het me nu pas te binnen dat ik de tandpasta van Rick ben vergeten", Joyce rolt met haar ogen terwijl ze over haar ronde buik wrijft, "Ik begin last te krijgen van zwangerschapsdementie geloof ik, ik ben de laatste tijd zo lek als een zeef!" De ogen van Rick beginnen te stralen, "Joepie dan hoef ik vanavond lekker mijn tanden niet te poetsen! "Jammer kabouter, maar ik heb een nieuwe tube tandpasta voor jou in de badkamer staan" "Niet grappig tutte! Mag Lucifer los? Ik wil met hem spelen.", hij huppelt naar de kooi van de fret. "Straks na het eten haal ik hem uit zijn kooi en mag je met hem spelen." Rick en Lucifer waren de beste maatjes vanaf de dag dat Carly de zwaar verwaarloosde en ondervoede Lucifer uit de opvang had gehaald. Lucifer had zijn naam te danken aan het feit dat hij regelmatig zijn tanden in zijn vorige eigenaar zette. Echter sinds Carly hem twee jaar geleden heeft geadopteerd, heeft hij nog geen enkele keer gebeten.
"Nou kom op jullie," zegt Joyce vanaf de bank "laten we even kijken wat we deze week zoal op het programma hebben staan. Wat denken jullie ervan, zullen we morgen een middagje gaan zwemmen?" 

©2018, EJKtV