Het wordt nu merkbaar steeds vroeger donker. En zeker na het ingaan van het winteruur voelt het alsof de zon amper nog zichtbaar is. Wie werkt zal vaak het daglicht niet ontmoeten, zowaar die zowel ‘s ochtends als ‘s avonds door het donker heen en weer gaat, dromend van zonnige stranden en warmere oorden. Dit alles valt te compenseren. Zet nog eens een leuke zomerhit op, volg een salsacursus, geniet van het zuiderse fruit dat nu in de winkel ligt. Draag vrolijke warme kleuren, zo houdt u de neerslachtigheid van de komende periode nog buiten de deur. Maar probeer toch ook de onvermijdelijke thema’s van deze duistere tijd niet helemaal uit de weg te gaan.

De doden herdenken

Het jaar loopt ten einde en met elke dag naderen ook wij onze laatste dagen. We zouden het misschien nog even willen verdringen, maar geen nood, zoals na elke donkere winter de zon weer tevoorschijn komt, zo ook zullen wij uit de duisternis van onze eindigheid het licht weer bereiken. Probeer daarom een onbevangen houding aan te nemen over de dood. Elk levend wezen wordt door Moeder Aarde voortgebracht en keert aan het eind van zijn leven terug in haar schoot. Men mag nog zult vluchtig leven leiden, de dood komt ons allen tegemoet. Niet wetende wat erna komt, kan het ons confronteren met onze vergankelijkheid en zo gevoelens van verwarring en paniek opwekken. Laat deze angst je niet overmannen. Mediteer juist in deze maand over dit thema. Misschien komt u tot diepe inzichten, of misschien zelfs een boodschap van de overkant, want dit is de tijd waarin de doden over de aarde zouden zwerven. Mijmer en huil om hen die reeds zijn heengegaan wanneer u daar zin in hebt, laat je emoties vrij en laat ze daarmee tot rust komen. Is er iemand specifiek die u mist? Probeer dan bewust contact te zoeken met deze persoon. Ook al bevindt hij of zij zich in de andere wereld, de band die u had blijft bestaan en wordt opnieuw tot leven gebracht door de gedachten die u eraan schenkt.

#halloween

Traditionele feesten en rituelen in november

1 november - Feest van de Keltische godin Cailleach

Cailleach, de oude vrouw, is de godin van het weer en de donkere tijd van het jaar. Volgens een legende verandert zij in steen op Beltain en keert terug bij Samhain om als koningin van de winter te heersen. In Schotland is zij de Blauwe toverkol van de winter, een godin van de onderwereld en een feeën geest. Ze verschijnt als een oude vrouw in zwarte lompen met een staf (de roerstok), die 's nachts rondwandelt met een kraai op haar linkerschouder. Ze heeft een nukkig karakter en is gevaarlijk voor mensen. Zo gaat de legende dat zij, ondanks haar lelijkheid - zij had slecht één oog, rode tanden en verward wit haar - steeds opnieuw jonge minnaars wist te strikken. Op haar boerderij stelde ze landarbeiders aan en beloofde hen meer loon als zij meer en harder konden werken als zijzelf. Steeds weer lieten zij zich bedotten door haar voorkomen. Cailleach kan bergen verzetten in haar schort! En zo kreeg iedere arbeider, ondanks hun grote inspanningen, steeds maar zijn verdiende loon.