Je leefde je leven

Alles leek zo normaal en het leven ging zijn gang. Je maakte ervan wat je kon en genoot van al de dingen waar je van kon genieten. Het leven was de gewoonste zaak van het leven, maar abrupt kwam er een einde aan. Het leven is niet zo normaal dan je eigenlijk voor ogen had, Het leven bleek wreed, het leven bleek iets geheel anders met je voor te hebben dan wat je ook maar kon vermoeden.

Het bleek geen rozenkleur en maneschijn, het leek af en toe een hel, het leven van een kind was verwoest, het leven van een jonge vrouw geknakt en het leven van een vrouw die midden in het leven stond werd zodanig verandert, dat er geen eigen ego meer over kon blijven. Alles, letterlijk alles veranderde en toch, toch weet je je hoofd nog net boven water te houden, het is moeilijk, het doet soms vreselijk veel pijn, maar je doet het toch maar even, daar mag je trots op zijn!

 

 

Loading full article...