Post Traumatisch Stress Syndroom
Post Traumatisch Stress Syndroom, voor het gemak maar even PTSS genoemd, komt vaak voor bij mensen die in oorlogsgebieden hebben gewerkt of zich daar als soldaat hebben bevonden. Mensen hebben veel gezien, veel meegemaakt en vaak beslissingen hebben moeten nemen om leven en dood. Trauma's blijven achter en blijven je achtervolgen. Steeds weer opnieuw komen de beelden van de ellende die je hebt meegemaakt weer voorbij. Het is als leven in een hel, wanneer je deze ervaring niet kunt verwerken.
Maar ook op een andere manier kun je PTSS overhouden. Denk maar eens aan misbruik, mishandeling in je jeugd, indoctrinatie, of het leven met een partner die je leven beheerste en waar je totaal geen grip meer op je eigen leven had, een leven dat door een ander voor je werd geleefd.
Andere traumatische gebeurtenissen
Denk eens aan andere traumatische gebeurtenissen, zoals de hulpverleners bij ongevallen of zelfmoorden, of aan mensen die verkracht zijn of bedreigd zijn met de dood. Mensen die ontvoerd zijn geweest en niet zeker wisten of ze het er levend af zouden brengen, mensen wiens kinderen vermist raakten en die nooit te weten kwamen, waar hun kinderen terecht waren gekomen en of ze nog leefden.
Er zijn heel veel verschillen in de manier waarop je PTSS kunt krijgen. Wanneer niet snel hulp geboden wordt, dan kan het zelfs chronisch worden. Chronische PTSS is ongeneeslijk, maar met de juiste begeleiding is er mee te leven.
Hoe openbaart PTSS zich
Hoe vreemd het ook klinkt, het kan zich op verschillende manieren openbaren. Veel mensen worden stil, doen niets en zeggen niets, soms beginnen ze ineens te huilen, maar dat is niet altijd het geval. Soms zijn er onverklaarbare woede uitbarstingen, maar dat hoeft ook niet altijd het geval te zijn. Vaak zijn er nachtmerries, niet meer durven slapen is één van de meest voorkomende symptomen. Maar eigenlijk is er niet zo heel veel te merken aan iemand, die lijdt aan PTSS, althans in het begin. Wel wil men vaak niet praten over dat wat er gebeurd is. Men hult zich in stilzwijgen.
Lichamelijke klachten
Maar ineens komen er lichamelijke klachten, klachten die ondefinieerbaar zijn. Klachten zoals spierpijn, ernstige spierpijn. Ook klachten die lijken op reumatische klachten, of klachten die zich openbaren als migraine-achtige klachten. Maar ook ongeduldigheid en onbegrip, niet meer kunnen luisteren naar anderen en van de hak op de tak springend in een gesprek, komt vaak voor. Vaak wordt er onderzoek gedaan, door een reumatoloog, of een neuroloog. Soms wordt er voor de reumatische klachten de diagnose fibromyalgie gegeven, omdat er geen aanwijsbare afwijkingen op foto's of bloedwaarden worden gevonden. Fibromyalgie is eigenlijk een verzamelnaam voor spierpijnen, heftige spierpijnen, die niet gemeten kunnen worden. Het enige wat er is vastgesteld is dat er een verhoogde spierspanning is.
EMDR
De hoofdpijnen kunnen komen door het slechte slapen, of bijna niet meer slapen, net als de spierpijnen. Wanneer men dan wat verder gaat graven, dan komt er vaak wel iets meer naar boven. En uiteindelijk barst de bom. Bij de één kan dat vrij snel zijn, bij een ander pas na 50 jaar! Soms is EMDR een goed hulpmiddel om ervan af te komen. Bij EMDR wordt er door middel van piepjes of klikjes, via een koptelefoon en het kijken naar een handbeweging van een therapeut, gewerkt aan het verwerken van het trauma. Er wordt gevraagd steeds weer terug te denken aan het trauma en door de geluiden op het hoofd en de beweging van de therapeut, zou het steeds gemakkelijker worden om met het trauma om te gaan en er op een gegeven moment geen last meer van hebben.
PTSS behandelen
Wanneer het probleem al langer speelt, wordt het vaak moeilijker om PTSS te behandelen. Vaak hebben zich meer problemen opgestapeld en is het allemaal complexer geworden. Een goede therapeut, gesprekken, die mogelijk helpen om iets te verwerken, of in elk geval kwijt te kunnen is al een hele goede oplossing. Niet altijd wil men praten over wat er gebeurd is, maar sommige dingen moeten er uit, andere kun je misschien beter laten rusten om ze niet nog erger te maken. Wat goed is, is om te zorgen dat er een goede nachtrust volgt, dat de patiënt rustgevende medicatie krijgt en dat hij/zij leert om te gaan met stress.
