Soms is het huis even stil. Eliana ligt te slapen, het zonlicht valt zacht door het raam, en alles lijkt even tot rust te komen. In die momenten voel ik een diepe vrede, alsof God fluistert: “Ik ben hier.”

Het zijn geen grote gebeurtenissen die mijn hart raken, maar die kleine, stille ogenblikken waarin ik Zijn nabijheid voel. Waarin ik kan ademen, danken, en gewoon zijn.

"Wees stil en weet dat Ik God ben." (Psalm 46:11)

Loading full article...