Stom rad van fortuin.

Gisteren schreef ik dat ik heel blij was met de regen. Wat ik niet schreef was dat we de staatsloterij tegen kwamen. Op zich niks mee aan de hand zou ik denken. Ik had mijn zoon bij mij en we waren heerlijk samen aan het wandelen door de winkelstraat. Af en toe gaf ik een brul dat hij even op mij moest wachten en dat deed hij ook. Toen we bij de hema stonden zag ik ze al staan. Dit is namelijk de favoriete plek van verkopers van allerlei abonnementen en goede doelen. Op zich niks mis mee. Gewoon lekker laten staan en laten kleppen en met een aardig gezicht afwimpelen. Als het niet uitkomt zeg ik dat en loop ik door. Vandaag moest ik mijn fiets parkeren bij deze jonge gasten.

Van een afstandje zag ik al het rad van fortuin staan. Ik had er gelijk een minder goed gevoel bij en een weerstand tegen. Waarom? Ik wist het niet en nu begint het te dagen, nu ik er over schrijf... Maar goed ik zou dus mijn fiets neerzetten en samen met mijn zoon wat gaan eten en drinken. Nog voor ik mijn fiets goed en wel neergezet en op slot had gedaan was ik al weer een ervaring rijker en een illusie armer en die jonge knul van de staatsloterij had al van mij een volle kop. (dat zou mijn man tenminste gezegd hebben). Wat gebeurde er? Nou deze jonge knul zei dat ik aan dat rad van fortuin mocht draaien maar tegelijk werd er gezegd dat "hij dat niet mocht doen". Ik werd dus echt boos! Waar haalt hij de moed vandaan om dit zo te verzinnen! Nou mevrouw dat zijn de regels van de staatsloterij. Ik ontplofte nog net niet. Alsof een kind van 5 jaar VERSLAAFD raakt als deze 1X aan een rad draait. Hoeveel naalden heb ik nodig om die steekjes die loszitten vast te zetten? Echt ik was zo boos. Mij wel willen laten draaien aan een ding wat mooie geluiden maakt en mijn kind niet! Waar mijn kind nota bene bij staat! Dit geeft bij mijn kind al een heel raar gevoel laat staan bij "gewone" kinderen. Hoe moet je in vredes naam uitleggen waarom de grote mensen wel zoiets mogen doen maar hun kind niet! Hij probeerde het nogmaals maar ik maakte heel duidelijk dat zolang mijn zoon ook niet een draai mocht geven aan dat rad, ik ZEKER niet van plan was om ook maar 1 vinger uit te steken naar dat ding. Ik had er schoon genoeg van en maakte heel duidelijk dat ik hier niet van gediend was en liep heel boos weg. Heel duidelijk makend dat men niet met dit soort geintjes bij mij aan moet komen. Kom op zeg zorg dan dat je wat flut speelgoed in een mand hebt zitten als je dit soort grapjes gaat uitspoken en laat ook de kinderen draaien aan dat rad en niet alleen mij of vraag het niet aan ouders/mensen die met kinderen toevallig binnen je straatje lopen.

Op dit soort momenten is mijn rem echt even zoek en is die normaal zo redelijke en lieve Annemiek even niet te vinden. Dan verlies ik mijn rust en mijn kalmte en moet ik weg. Echt ik kan hier niet tegen. Belachelijk gedoe. Alsof een kind verslaafd wordt door aan een rad te draaien. Ze verkopen aan hem toch geen loten. Wat mij betreft hadden ze ook hem gewoon een zwieper mogen laten geven en het daarbij laten. Maar terugkomend op dat onrustige gevoel, het gebeurd mij wel eens dat ik zo'n voorgevoel heb dat er dingen niet echt goed zullen gaan. Vandaag was dat dus weer het geval. Gewoon mijn zesde zintuig. Maar ik heb wel genoten van de regen en dat heeft mijn dag eigenlijk goed gemaakt.