Hoi Iedereen,
Ik zou hier eigenlijk niks meer gaan posten want ik ben zeer verdrietig .
Dat wil ik hier achter me laten.
Ik wil jullie mijn verhaal vertellen over het pesten en hoe ik het ervaren heb.

HELP IK WORD GEPEST
Help ik word gepest en ik wist niet waar ik heen moest gaan.
Mijn ouders wisten het en hebben mij proberen bij te staan.
School deed er niks tegen.
Kwam altijd met flinke blauwe plekken thuis.
Er werd vaak al gezegd dat ik anders was en dat begon al in Groep 1 van de basisschool.
De leraar verstoot mij omdat ik niet goed mee kon komen.
Dan kunnen jullie na gaan ik was een meisje van 4 bijna 5 jaar toen het pesten al begon.
Mijn ouders wisten nog eens niet dat ik ADHD had en een veel te laag iq dat is allemaal veel later vast gesteld door allemaal behandelaren van specialisten.
Mijn eerste school waar ik op zat daar voelde ik mij al niet welkom. Van mijn ouders kreeg ik alles en had ik soms wel eens de duurste kleren aan maar dan als nog hoorde ik er niet bij. Ik snapte veel kinderen niet omdat ze al veel meer dingen konden dan mij. Als ik dan in de avond in mijn bed lag dan liepen de tranen over mijn wangen. Ik werd gewoon niet geaccepteerd. Bijna 5 jaar en ik werd elke dag al gepest.
Toen een volwassen ouder mij bedreigde dat ik dood moest gaan en ik een niet op deze wereld had moeten zijn toen hebben mijn ouders mij daar van school gehaald. Een andere school was een betere oplossing.
Op de nieuwe school kwam ik in Groep 2 eindelijk een klas wat gezellig was een hele lieve leerkracht en die ook wist hoe ze met mij om moest gaan. Groep 2 heb ik zeer prettig ervaren en ik kon mezelf zijn dat vond ik al heel erg fijn. Alleen in Groep 2 was het nog erg veel spelen en kon ik naar mijn eigen tempo prima mee komen. Totaal geen problemen gehad eindelijk 1 jaar zonder gezeik.
Ik mocht naar Groep 3 Eindelijk ik mocht gaan leren schrijven en lezen daar keek ik heel erg naar uit. Helaas zaten daar in die klas weer een paar kinderen die mij de grond in stampten. Weer blauwe plekken en weer werd er gezegd dat ik anders was. In de loop van Groep 3 werd ik getest op mijn IQ en op ADHD. Daar is uit gekomen dat ik een zeer laag IQ heb en ik ADHD heb dat houd in dat ik mij moeilijk kan concentreren maar daarvoor kreeg ik medicijnen. Het basisonderwijs zou ik moeten kunnen volgen werd er gezegd maar ik had het zeer moeilijk. Veel kinderen kregen dat mee dat ik het moeilijk had en daar begon het PESTEN opnieuw. Meestal was het tijdens gym dat ze mij gingen pakken. De leerkrachten geloofde het eens niet ondanks dat ik het vaak genoeg gemeld had. Het einde van het jaar van Groep 3 kwam in zicht. Helaas kregen mijn ouders te horen dat ik groep 3 over moest doen. Ik bleef dus 1 jaar zitten. Kreeg een andere leerkracht die best wel streng was en daar was ik al niet zo blij mee.
Al gauw bleek dat ik het 2e jaar groep 3 ook niet ging redden. Ik had het enorm zwaar en dat was zeer vervelend. Het frustreert enorm dat kan ik jullie wel vertellen. Die leerkracht bestede ook niet echt tijd voor mij. Ik bouwde meer en meer een muur om mij heen. Het pesten bleef door gaan en op den duur wou ik niet meer heen. Elke ochtend moest ik huilen als ik weer naar school moest. Volgens school werd ik onhandelbaar zodra mijn moeder weg ging. Ik huilde alleen maar.
Mijn moeder was er zat van en die heeft de leerplicht in handen genomen. Die beste man en mijn Arts van Acare waar ik bij ben voor mijn ADHD hebben er alles aan gedaan dat ik van die school af ging en eindelijk naar het speciaal onderwijs kon. Ik ben zo ik denk wel een half jaar bij huis geweest ik wou echt niet meer naar school. School maakte mij kapot en dat gepest ik kon er niet meer tegen.
Op den duur vond ik mijzelf ook maar anders , maar mijn ouders zijden dat ik altijd een uniqe kind was. Toen ik thuis was kwam ik tot rust en dat deed mij goed. Mijn interesse in school was helemaal weg.
Pesten maakt je echt goed kapot. Vaak dacht ik dat ik weg moest van deze oneerlijke wereld. Ik werd niet gehoord door buitenstaanders en dat was heel erg. Mijn ouders hebben mij altijd gesteund. Maar ook nu ervaar ik vaak dat ik onzeker en bang ben.
Als ik dingen fout doe en stop ik er nogal vaak mee dan hoeft het niet meer zodat NIEMAND meer last van mij heeft.
Maar echt waar mensen STOP PESTEN want dat maakt iedereen kapot.
Ik kamp er dagelijks nog mee dat ik dit mee gemaakt heb.
Ik zit nu op een zeer goede school die mij goed helpen. Elk kind op mijn school is zich zelf en dus uniqe.
Mijn zelfvertrouwen in nu na 3 jaar nog niet helemaal terug. Ben vaak onzeker en weet dan ook niet wat ik er mee aan moet. Gelukkig zit ik nu op een school die mij begeleid hoe ik daar mee om moet gaan.
Ik zeg alleen tegen iedereen STOP PESTEN want je doet er een ander veel verdriet mee.
STOP GEWOON DAT PESTEN want je zou zelf ook niet gepest willen worden.

Ik weet niet als ik vaak hier nog dingen op ga plaatsen. Ik lees wel erg veel hier nog op maar ik probeer alleen beetje uit te leggen wat ik allemaal mee gemaakt heb in mijn leven al.

Vaak word er gezegd toch ik ben Ik
En jij bent jij
Vooral jezelf blijven hoe moeilijk het ook is.
Dat soort dingen moet je gaan leren.
Ik moet met mijn 10 jaar veel dingen nog leren.
Schrijven gaat mij goed af en daar ben ik trots op.

Jullie mogen mij best gaan vertellen als jullie willen dat ik blijf schrijven en blijf mijn creaties te gaan plaatsen ik ben wel benieuwd naar jullie meningen want die lees ik uiteraard altijd.

Met deze blog ben ik nu 3 dagen mee bezig geweest heeft me veel tijd en energie gekost om dit te schrijven.

Maar echt waar STOP HET PESTEN dat wil ik er alleen maar mee zeggen. Ik ben 1 van die vele slachtoffers namelijk.

Veel liefs Charlene
#pesten #verdriet #onzeker #waargebeurtverhaal #stoppesten

Stop Pesten

4 comments