Niemand wist waar zij vandaan kwam. Na verloop van tijd wist iedereen alleen dat zij op die afgelegen plek woonde, je uit haar buurt moest blijven. 

Zij gaf niets uit, leefde, conclusie: zij was een heks en de duivel hield haar in leven. 

Elke avond, zowel in de herfst als winter, tijdens de ergste stormen, liep zij over het strand. 

Haar gebogen gestalte herkenden men van verre. Soms stond zij stil en tuurde over zee. Een enkeling was haar tegen het lijf gelopen, hoorde haar prevelen. Dat de heks schepen liet vergaan, deed al gauw de ronde. 

Op een dag, na een hevige storm, werd de heks dood op het strand gevonden. In haar armen hield zij haar dode, aangespoelde zoon. De zoon waarvan zij dacht dat hij jaren terug verdronken was en waardoor zij in eenzaamheid was gaan leven.

Loading full article...

Een heel verdrietig verhaal.
Een oordeel is zo geveld.
moeder en zoon weer verenigd.
Een en al tragiek dus...
Een huiveringwekkend verhaal.😱