Stories: Graaf Dracula en het CBD feestje
Graaf Dracula lag op zijn bed. Dat deed hij wel vaker op klaarlichte dag, maar nu verveelde hij zich dood. Hij had al van alles geteld, maar ook dat verveelde. Het was vakantie en iedereen was op reis en die rot zon bleef maar schijnen. Hij had de Spiegel al tig keer gevraagd wie de rijkste in het land was, maar deze was zo over zijn toeren, dat hij bleef wauwelen over een goddelijke Narcissus. Daar ging hij ook niet meer tijdens de zomervakantie op passen. De eeuwigheid duurde echt bizar lang en de tijd vliegt niet als je je verveelt. Alleen de Dood kwam af en toe om het hoekje kijken.
Slapen hoefde en kon hij niet. Werken hoefde ook niet, want hij had euro’s zat en verteerde niet veel. In zijn achtertuin had hij een theeprieeltje, maar niemand kwam bij hem thee drinken, laat staan op zijn theefeestje. Niet omdat hij een bloedzuiger was (Mo met de haakneus, Buurman en buurman, Nare Jan en George de man waren dat tenslotte ook), maar omdat je nu eenmaal thee drinkt om vier uur ‘s middags en niet om vier uur ‘s nachts. Verder dronk of at hij ook niet echt, dus de kans dat Anansi of zelfs maar de veelvraat van een Krekel voorbij kwam was ook nihil. Voor de sier had hij in het prieel dus maar een waslijn gespannen met wat wasknijpers er aan.
Net toen hij besloot om eens CBD uit te gaan proberen, werd er op de deur geklopt. De wolf met het lelijke eendje op zijn rug en 7 oude mannetjes waarvan één een grote bloemkool in zijn hand had, stonden voor de deur. Ik ruik dat je aan de CBD gaat, zei de wolf, ik heb nogal last van mijn huid, dus we komen mooi op tijd. Hij schurkte zich tegen de deurpost, terwijl een van de oude kereltjes hem met een afwasborstel over zijn kop krabde en een ander zei: Kijk we hebben een cadeautje voor je mee gebracht en je krijgt de groeten van domme Hans. Hij duwde de graaf de bloemkool in zijn handen van waaruit Duimelijntje, nog korter dan een pincet, hem aanstaarde en de groep marcheerde naar binnen.
