Stories: Sneeuwwitje
Er was eens een meisje dat heette Sneeuwwitje. Waarom? Omdat alles aan haar feitelijk wit was. De tijd dat een ziekelijk bleke huid mooi gevonden werd, was allang voorbij en dat had het kind. Ook had zij een hoofd als een bloemkool. Haar haar was gelig-wit en zij had geen walnoot- of amandelvormige ogen, maar kleine, flets gele die dicht bij elkaar stonden. Zij zag er daardoor niet alleen onbetrouwbaar uit, maar bleek dat, naarmate zij ouder werd, ook te zijn. Haar moeder zag direct na de geboorte dat er iets goed mis was en haakte af.Â
Voor een paar euro per dag huurde vader een kindermeisje om het monster te verzorgen en trouwde daar vervolgens mee en zo werd het kindermeisje, Hannah, stiefmoeder. Hannah was vriendelijk, werkte hard en vroeg nooit om vakantie. Hoewel Sneeuwwitje het aanzien niet waard was, nam zij haar vaak mee uit. Zo zouden de dorpelingen wennen aan de vreemde eend in hun bijt. Regelmatig speelden zij toerist in eigen woonplaats. Ook gingen zij naar het park, leerde zij het gedrocht fietsen op het plein en kocht leuke kleren.Â
Naarmate Sneeuwwitje opgroeide werd zij met recht de boze stiefdochter genoemd. Zij bracht veel tijd door in de verkeerde kringen en werd steeds vaker gezien over de 7 bergen. Hier woonde de bende van 7 oude, vieze kereltjes met als hobby kluizen kraken en glasblazen.Â
Heerlijk leesvoer !!
Ik vind het heel knap gedaan!
Goed geschreven weer.