Gewoon op bezoek in #Trollenland of speelt er meer? Een serie #turbo-verhalen van #140woorden die samen een #sprookje van #walnoottotwasknijper vormen.

Zij zag er geen gat in, een weg terug was er ook niet. Haar auto en alle schepen waren achter haar verbrand. De schijtkabouter stond op een laag pitje en ontdooide langzaam maar zeker. De ijspegel veranderde weer in een slijmerige snotsliert. Zou zij een wasknijper op zijn neus zetten? Zij wachtte ademloos op de voorspelbare kledder, maar goed dat hij in die doos zat. Eric had niet alle tijd van de wereld, trappelde van ongeduld. "Ik laat je Trollenland zien", zei hij. "Heksen en bezemstelen, trollen groot en klein, leven hier in..."

"Ja, ja", zei zij, "mooi verhaal, maar die kou blijft. Als je de aarde hier wat opwarmt, wordt "nee" eerder "ja" dan met dat geleuter. Ik ga niet de rest van mijn leven zitten blauwbekken van de kou. Die kabouter is niet de enige die het afsterft". 

"Nu we het toch over kabouters hebben", zei zij, "ik heb een bloedhekel aan stalkers tot in de eeuwigheid. Kun je daar wat aan doen?"

Loading full article...