Ik kreeg het er gewoon warm van, en voelde **** echt bij mij. Wow, dat deze dag zo zou eindigen zeg, had ik nooit verwacht. Ik vroeg aan **** van wie dat prachtige nummer was waar ik de rillingen van kreeg en emotioneel van werd. Ok zei hij, dat liedje? Die is speciaal voor jou van ****. Dit was zijn lied en en als hij je miste luisterde hij er altijd naar, tot vervelends toe, voor ons ;-) Ik moet wel lachen. Wij hebben jou zo goed leren kennen door zijn keuze's van muziek en zijn verhalen over jou. Jullie hadden nooit maar dan ook nooit uit elkaar mogen gaan. Ik knikte

Maar dat is wel gebeurd zei ik en dat kan niet meer terug gedraaid worden en ik haat dat!

Af en toe zag ik zijn zoon rond rennen. My gosh! wat lijkt hij toch op zijn papa. *slik

Die middag liep ten einde en we gingen naar huis. Iedereen dag dag gezegd, enne, oh ja! we houden contact hoor, ja doen we! Dikke knuffels en kussen en weg waren we. Nog een paar keer achterom kijkend met een vreselijke brok in mijn keel. En nu? Zit ik te janken! Gatverdamme!!

........................

Loading full article...

Ik vraag me af hoe het vandaag met je gaat. Heb je hem nog op bezoek gekregen? Nog tekens gehad? 
Hoi hoi, 

Natuurlijk krijg ik hem op bezoek, alleen het is veel minder! Niet meer zo frequent. Als ik alleen al de muziek hoor van hem alleen, van ons samen, dan weet ik het en dan neem ik een moment stilte om van de muziek te genieten en terug weg te dromen.  Liefs mij
Dank je wel om dit te delen, zo herkenbaar :(
Dank je wel voor het delen!
Ja soms kun je (ineens) iemand intens missen...
Hmm. Nee niet ineens. Al die jaren...
Wauw heel mooi hoe je daar mee kon omgaan. En ook zo goed kom merken dat hij er was. En dat jij beseft heb dat je het los moet laten. Waauw daarom geloof ik want het bestaat. Heel moedig..
Dat is hevig, Syl. Er is idd meer tussen hemel en aarde dan dat wij kunnen zien. :)
Zeker weten van wel!!
Ik kreeg kippenvel.....
Oops...niet al te vervelend hoop ik?