Verdriet...!
Zo hier ben ik weer. Helaas is er na mij laatste blog weer heel veel gebeurd. Me moeder eet eigenlijk niets meer alleen nog proteïne flesjes en ook die wil ze eigenlijk niet meer omdat alles in haar mond zeer doet. De medicijnen die ze moet slikken lukt ook bijna niet meer. Vanaf morgen mag ze niet meer naar boven slaapt ze dus beneden en krijgt ze Fentonil pleisters voor de pijn. Het doet zo zeer om te merken dat je steeds meer afscheid van haar neemt na 9 jaar gun ik de rust die ze krijgt bij haar Vader maar ik wil haar nog niet kwijt dus alles is zo dubbel. We leven al 9 jaar lang en eigenlijk ging het tot 1,5 week geleden nog wel redelijk stabiel alleen we wisten ergens heel ver in onze achterhoofd dat dit moment ging komen want 9 jaar geleden zeiden ze hooguit een half jaar en moet je kijken wat een extra tijd ze heeft mogen krijgen maar ze had nog dingen te doen hier beneden. Helaas zit ze in een fase dat ze veel scheld en boos is alleen komt dit echt door de hersentumoren maar ik hou me vast aan de gedachte dat de Heer haar vast houd en haar onder Zijn vleugels neemt. Ik hoop 2 april 28 jaar te worden maar vandaag ben ik me er van bewust geworden dat ze dat wel eens niet zou gaan halen 2 weken is zo ver weg in dit laatste stadium van haar leven dan kan er zoveel gebeuren maar ja zonder voedsel en eigenlijk geen drinken meer willen houden we het 3 misschien 4 weken vol en er is al 1 week voorbij. Natuurlijk hoop ik dat ze er nog mag zijn en dat ze er nog een klein beetje bewust van mag zijn dat ik jarig ben, maar realistisch gezien denk ik gewoon dat ze het niet gaan halen en moeten we echt per dag gaan leven en misschien wel per uur. Ik probeer me vaders winkel zo goed mogelijk draaiende te houden en mooie omzetten binnen te halen omdat dat het enige is wat ik echt kan doen en wat ook enorm belangrijk is dat er een vertrouwd gezicht is en blijft die alles draaiende houd maar ik weet ook dat de klap/dreun/verdriet nog wel komt ik laat het ook op zijn tijd gewoon toe want tegen houden hou ik niet van de klanten mogen zien dat sommige dingen mij kwetsen en door mij kwetsbaar op te stellen laat ik het verdriet toe en verwerk ik dingen en word ik een sterke mooie krachtige en lieve vrouw. Voor iedereen die het moeilijk heeft laat je verdriet zien want er zijn zoveel mensen die jou dan kunnen helpen door een schouder aan te bieden, een lief woordje, een glimlach etc. echt ik merk dat als ik het doe mensen anders naar mij kijken en er elk op hun manier voor mij zijn en dat geeft mij kracht om door te gaan.
Fijne maandagavond allemaal en ik hou jullie op de hoogte!
Hieronder kunnen je vrienden zich aanmelden. Jullie krijgen beiden gelijk een beloning van 125 Yp. Je kunt het helemaal bewerken en op maat maken.Weghalen is ook heel eenvoudig met het rode kruisje als je er met je muis op gaat staan.

Die proteine-flesjes kreeg mijn moeder ook; wij lieten het haar met een rietje drinken, dat was voor haar comfortabeler.
De klap/dreun komt idd helaas nog: moge de Heer jou de kracht geven om het te dragen.
Ik bid voor jullie en wens jullie Gods zegen.