De dag na de verkiezingen in ons land. we weten nog niet de volledige uitslag, maar het plaatje is wel duidelijk. We gaan het de komende tijd doen met de VVD en met D66. Het was niet mijn keuze, maar die van ons allemaal. Als het allemaal eerlijk is gegaan. Dat wordt door sommigen nog betwijfeld. Ik doe daar niet aan mee. Er zullen best fouten zijn gemaakt, maar bewust fraude op zo'n grote schaal dat het de uitslag structureel beïnvloed heeft, daar geloof ik niet in. Ik ben christen, voorganger zelfs, en stemde mijn hele leven op de Christenunie of de SGP. Deze keer koos ik anders. Ik had gehoopt dat mijn stem zou bijdragen aan een klinkende overwinning voor FVD en feitelijk is dat ook gebeurd. Als ik nu kijk naar de uitslagen ligt er een ingewikkelde puzzel voor de politici. Ik zelf bid dat er iets uitkomt waardoor wij, als christenen, een "stil en gerust leven"mogen leiden. Gedoogd worden. En het Woord van God mogen blijven verkondigen. Dat lijkt er volgende meeste christenen ook wel op. Maar ik heb toch een paar vragen.
1. Hoe ver leidt de inmenging van de staat en wat is acceptabel?
2. Welke interpretatie van het Woord van God mogen we blijven verkondigen? Is de "exegese"nog vrij?
3. Hoe steunen we elkaar als kerken en christenen? Ik zie nu veel interne strijd, lees maar af en toe op CIP hoe christenen elkaar in de haren vliegen over:
a. eindtijdvoorspelling,
b. houding tegenover homohuwelijk
c. Verschillen tussen man en vrouw
d. geloof in schepping, opstanding, regering van Christus nu of later en nog veel meer.
4. Mogen we ook de vrijheid nog prediken:
a. Kust elkaar met een heilige kus
b. Verzuim je onderlinge bijeenkomst niet
c. Zingt met elkaar lofzangen en geestelijke liederen.
5. Hoe geven we in déze wereld gestalte aan het christen zijn. Discipelschap. Mogen we de onaanraakbaren nog wel aanraken?

Zomaar wat vragen. Ik weet dat er Corana is in deze wereld. Maar ik gelóóf dat Christus heerst en de dood heeft overwonnen. Juist christenen zouden niet bang moeten zijn. "Volmaakte liefde drijft de angst uit". Doen we het voor een ander? Wie weet. Respect wel, maar angst niet. Het blijft zoeken naar de juiste houding. Maar zoeken is nog wat anders dan meelopen. Welke stem volgen we. Die van de Goede herder? Of die van huurlingen, die ons zomaar de verkeerde weg kunnen wijzen en de schapen in de steek laten als zij er zelf beter van kunnen worden.

The day after.