Lilith Rose

@lillithrose · 19 Mar 2022

Follow Following

The Magnificent world of TCM

Als young kind hadden we het niet breed, gelukkig waren we niet zo arm dat we McDonalds tomaten soep* aten.
Maar wel dat we geen Kabel tv hadden. Onze tv was zo een grote met knoppen die je draaide voor het kanaal.
1 van de dingen die we hadden die ervoor zorgde dat de T.v. niet enkel dienst deed als "vlek in het behang verberger" was de Videorecorder, of zoals het bij ons genoemd werd "de video cassette speler"
Naast het grote ding, dat de speler was , die naast de tv stond en niet zo als in het huis van klasgenootjes op de tv (nee niet op de t.v. Zetten Lilith, gaat ie stuk van) stond een rijtje zachte grote "clam shell"hoezen met in elk een sleutel naar een andere wereld.

Een wereld gevuld met rokerige nachtclubs, drinkende mannen in reggen jassen met problemen, en "dames".
Een wereld geregeerd door mensen zoals Cary Grant, John Garfield, Ava Gardner, Ann Blyth en Lauren Bacall, een verder muzikale wereld waar de dienst werd uitgemaakt door Blues en Jazz.

Een wereld waar die hoezen met die grote zwarte Cassettes mij toegang tot verstrekte, een wereld met een logo van de mensen van Turner Classic Movies of TCM.
Een oom had namelijk niet zomaar Kabel TV, oh nee hij had iets anders, iets beters, hij had Satelliet, en dat kwam niet van een kabeltje, oh nee Dit kwam vanuit de ruimte.
En hij had ook een Video Recorder, en kon dus dingen opnemen, maar omdat films van RTL 4 niet mocht omdat ze te nieuw waren, nam hij films voor ons op van TCM, want die waren oud genoeg en dus mocht het.

Als klein meisje was het voor mij dus niet ochtenden met Telekids of Fox Kids op zaterdag, oh nee voor mij was het de wereld van

The Woman in the Window
The Big Sleep
Kiss Me Deadly
Sunset Boulevard
The Maltese Falcon
Stranger on the Third Floor
Elevator to the Gallows

Korrelige films soms met stukjes die miste omdat de video zo vaak bekeken was dat de magneet band slecht was of soms gewoon gebroken was, wat dan door oudere buurman met een juweliers brilletje en seconde lijm werd geplakt, een man die ik "liefkozend" kende als Falcon, dit omdat deze meneer in het bezit was van iets nog ouder dan de videoband....hij had een projector met een film rol van The Killers, een film waar mijn ouders gek op waren, en als ik mee ging om te kijken naar de film kreeg ik altijd een zakje Maltesers.

Toen we het financieel beter kregen opende er een grotere wereld open voor mij toen we ook aan de kabel gingen en ik wat vaker rond hing bij klasgenootjes, die ouders hadden die hielden van de werelden van "American Ninja" een wereld met kleur, en actie.

Weg waren de avonden in de bijkeuken van Falcon, de zakjes Maltesers, en gevaarlijke vrouwen.
En daar voor in de plaats kwam een wereld met vrouwen die gered moesten worden door spier bundels, die niet eens een sigaret in de mond hadden als ze spraken, of in rokerige Jazz clubs whisky's weg tikte terwijl een man met een muntje speelde en zinnen opvolgden met "See", waar er niet meer met de visjes werd geslapen.

En toch, op de zolder bij mijn ouders staat hij er nog, dat oude ding dat aan het einde van zijn leven vaker videobanden begon "Op te vreten" maar nooit werd weg gegooid en in de zelfde doos waar dat ding inzit liggen de sleutels terug naar die wereld.

De wonderlijke wereld van TCM...





















*voor hen die het niet weten McDonalds tomaten soep is wat een school genootje het noemde als ze met net genoeg geld naar de McDonalds ging om een goedkoop iets te nemen en er dan ook een grote beker warm water bij vroeg en met handen vol Ketchup pakjes het water vulde tot er iets wat leek op tomaten soep ontstond. een beker die ze dan mee naar huis nam ...