The Power of me.. Is the Power of YOU
Vele mensen vragen mij voordurend.. Hoe doe jij dat?! Hoe komt het dat jij je leven leeft, zoals je het iedere dag weer beleefd, ondanks al je lessen? Laat mijn verhaal een inspiratie zijn voor jou! Want ook hier geldt..als ik het kan..kun jij het ook!
Mijn leven begon 41 jaar geleden niet zo rooskleurig. Je kunt beter maar in 1x goed van start gaan, zal ik maar zeggen.. Ik werd geboren in een gezin waarvan de vader leed aan drank- en gokverslaving. Helaas ontstond hier de jarenlange agressie door, wat zich uitte in lichamelijk en geestelijk geweld, veelal naar mijn moeder en broer toe. Alhoewel ik ook de rake klappen kreeg, heb ik ze naar mijn weten toch minder gekregen, of ervaren ..Waarom weet ik niet.. misschien was ik zijn oogappel, of misschien ging ik nare situaties uit de weg. Ik kan het niet meer navragen ,de beste man is overleden in 2010. Ik zeg met name de beste man, omdat ik inmiddels heb geleerd dat dit voor mij een les, is om in dit gezin geboren te worden. En omdat hij zelf ook beschadigd was, uitte hij zijn frustraties op die manier. Natuurlijk had hij hier anders mee kunnen omgaan, maar helaas nam hij die keuze niet.. Wat een geluk dat mijn moeder de scheiding uiteindelijk aandurfde!
Eenmaal ouder geworden, besefte ik al snel dat ik nare situaties moeilijk vond.. ik wilde graag aardig gevonden worden. Lukte me dat niet dan kreeg ik maagpijn en later ontstekingen in darmen.. Ik kwam erachter dat ik mijn angsten en gevoelens al die tijd letterlijk inslikte. Zover inslikte dat ik er ziek van werd. Ik ben er dan inmiddels van overtuigd dat iedere ziekte bij de psyche begint!
In 1997 kwam ik kantje boord te liggen en kreeg ik de diagnose Ziekte van Crohn. Natuurlijk had ik toen nog niet door dat ik mezelf kon genezen, dmv een andere denkwijze… Wat me er wel doorheen trok, was de rust, het simpele leren genieten van kleine dingen, kijken naar wat ik wel kon, ipv wat ik niet kon. En dat ik daar trots op mocht zijn! Hierin leerde ik ook wat geduld hebben betekende, want ik deed er 1,5 jaar over om weer terug te komen naar wie ik dacht te zijn..Maar die Monique bestond niet meer…
Ik ging inzien dat het leven zomaar voorbij kan zijn.. ik was 21 jaar en net voor verpleegkunde afgestudeerd. Ik had net als iedereen ook toekomstplannen. Die liet ik me niet zomaar afnemen! Ik stond middenin het leven. Ik begon een balans op te maken.. Wie ben ik en waar sta ik nu? En belangrijker nog.. Wat wilde ik? Ik begon afspraken met mezelf te maken, wensen uit te spreken, hierdoor kreeg ik de kracht en de motivatie om door te gaan!Een nog groter cadeau wat ik hierdoor kreeg was een diep gevoel van Dankbaarheid.. waardering voor wat ik al had en kon.
Mijn verdere leven verliep zoals het “ hoorde” , dacht ik.. Ik werkte teveel en te hard.. kreeg intussen een dochter en een zoon. Ik dacht alles wel aan te kunnen.. Opnieuw kreeg ik last van mijn darmen, maar luisteren deed ik niet.. Ik kreeg poliepen in mijn baarmoeder.. En alsof het nog niet genoeg was, kreeg ik de eerst signalen van een burn-out.. Of werd het een depressie? Ik wist het niet. Ik voelde alleen maar dat ik steeds verder afgleed.. Ik voelde me nutteloos, en onbegrepen... En alsof het allemaal nog niet erg genoeg was, vertelde mijn inmiddels ex-partner dat hij het allemaal niet meer wist. Ik voelde al langer hoe hij afstandelijk naar me werd (had hij misschien een ander?) Na 13 jaar voelde ik me afgedankt en in een hoek gesmeten. En nu? Op dat moment gaat voor de zoveelste keer de telefoon.. het ziekenhuis is dringend naar mij op zoek.. Ik was namelijk beland in het voorstadium van Baarmoederhalskanker.
Even voel ik paniek, even maar.. waarop ik ópnieuw tegen mezelf zeg.. maak je niet druk, alles komt goed! En zo niet, dan niet… Ik ben gaan zitten en alles gaan bezien.. Waar sta ik nu en wat wil ik? Wat overkomt me nu en laat ik dit gebeuren? Waarom heb ik niet naar mezelf geluisterd? Ik wist immers van te voren dat dit fout zou gaan. Oké .. nu niet jezelf de schuld geven.. Het enige wat je nu gaat doen is Scherven rapen, Opstaan en Doorgaan! En dat deed ik…door logisch na te denken, even uit de situatie stappen en doen wat je moet doen. En hiermee ontwikkelde ik mijn Innerlijke Kracht! Ik had al zoveel overleefd, dit kon ik ook! Daar was ik van overtuigd! Er kwam een operatie, wat mijn leven opnieuw redde. Later een scheiding en een verhuizing met een flinke restschuld. En misschien klinkt het raar, maar hoe meer lessen ik kreeg, hoe beter ik me begon te voelen! Ik toverde ergens een kracht vandaan die me er weer bovenop hielp. Ik was niet afhankelijk. Ik kon alles zelf! Dat was voor mij een grote overwinning.
Ik ontdekte ook dat Humor helend werkt. Op het moment dat ik met humor naar de zaken ging kijken, werden ze makkelijker om mee om te gaan. Dit gaf me nog meer power ,vertrouwen én zelfvertrouwen!
Een ander belangrijk onderdeel is Dankbaar zijn! Ik blijf het herhalen. Wees Dankbaar voor alles wat je hebt, maar óók overkomt! Het is wat ik ermee doet. Hoe bezie ik de les? Pak ik kansen aan om te groeien Naar mezelf te kijken, zónder oordeel? Want alles is immers oké.
