In dit jaar stelt Belgie Proximus het eerste netwerk voor mobiele telefonie open, de Tros en VOO staren een gezamenlijke soapserie, Onderweg naar morgen, er is een wapenstilstand in Bosnie tussen Servie en Kroatie, Nirvana geeft haar laatste concert in Munchen, Het is een zwart weekend op 30 april voor de Formule 1, zowel Formule 1 coureur Roland Ratzenberger als Ayrton Senna komen om het leven. De Amerikaanse tv kijkers kijken live naar de politieachtervolging van OJ Simpson en bij een grote brand in het Switel-hotel in Antwerpen komen 15 personen om het leven en raken er 164 zwaargewond. We gaan terug naar het jaar 1994:
In februari van dat jaar de 15e om precies te zijn, haal ik het felbegeerde roze papiertje, via het staatsexamen. De rit ging op een paar puntjes na goed, en de examinator had er vertrouwen in dat ik het roze papiertje wel aan kon. Het was gewoon veel soepeler dat examen. Mijn broer haalde een week later zijn roze papiertje via het reguliere examen.
Mijn vriend ging op zoek naar een auto, ik zelf had er nog niet heel veel haast mee. De eerste auto waarmee hij op de proppen kwam was een beige BMW, zo'n grote bak. Nee dat was niets voor mij. Maar mijn broer had er wel oren naar, en kocht deze zuipbak, waarbij je van tankstation naar tankstation reed, maar wat was hij trots.
Mijn vriend zocht verder en vond ergens in onze wijk een opel uit 1982 die te koop stond. Hij vroeg er f 2000,00 € 907,56. We hadden bij de onderhandelingen mijn broer erbij gehaald. Hij was namelijk verkoper en rap van tong. We boden f.1.500,00, maar de man wilde er uiteindelijk f 1.750,00 voor hebben, en voor dat bedrag kocht ik m.
Wat was ik blij zeg, mijn eerste echte auto, we noemden m oneerbiedig een turkenbak, maar wel een bak die mij nooit in de steek heeft gelaten, en die heerlijke kuipstoelen had. Omdat mijn vriend geen rijbewijs had, en ook geen zin had om daar poging toe te doen, reed ik overal heen.
In dat jaar hadden mijn broer en ik een reünie van onze oude school in Deventer. Ik werd gebeld door mijn vriendinnetje uit de eerste klas van die school. Mijn broer en ik reden er gezamenlijk heen in zijn benzine slurpende BMW. Mijn vriendin was er nog niet, en ik stond op de uit kijk. Toen ik een auto aan zag komen en daar naar de passagiersstoel keek, zag ik haar gelijk. Ik vind dat nog steeds opmerkelijk dat je elkaar, 14 jaar niet gezien hebt, voor het laatst toen we 8 jaar waren, en dat je elkaar gewoon herkend, als je 22 jaar bent. Het klikte gelijk weer, de meeste mensen kon ik niet, of zij konden mij niet, maar dat is niet meer dan logisch als je 7 jaar bent als je van school af gaat. Toch was het de moeite waard om te gaan.
Mijn vriend en ik wilden een kat. Ik zag in de supermarkt een advertentie hangen, dat er een kat was aangelopen en dat die een huisje zocht. We gingen er samen heen, en een doos zat echt een heel grote zwarte kat met een witte streep op zijn neus. Ik schrok er eerlijk gezegd van. Maar ik dorst het niet te zeggen. We gingen weg met die grote zwarte kat met witte streep. We noemden m Remi, omdat hij alleen op de wereld was. Remi was een stuurse kat, niet echt aaibaar, en heel stijf. 's nacht gilde hij het uit, maar toch bleef ie bij ons. Ik kan nou eenmaal niet een dier zo maar weg doen. Heel soms kwam hij naar me toe, en dan aaide ik m. Hij verstopte zich weleens in de oven.. In het najaar kregen we een kitten. Wat was ik verliefd op haar, ze was mijn alles. Ze was ondeugend, en kon net zo kijken als die Gremlins voordat ze eng waren. Ik noemde haar Babooshka, naar de plaat van Kate Bush. Babooshka was speels en slim. Ze maakte de deuren open, en als de kraan liep rende ze daar naar toe en dronk uit de kraan. Ze lag het liefst bij mij, een ander moest niet bij haar in de buurt komen want dan haalde ze uit, hmm misschien toch een gremlin.
We gingen niet op vakantie maar dagjes weg, we hadden mazzel met het weer. Mijn vriend was namelijk net weer begonnen met werken na een zware periode.
Mijn contract liep af in augustus, maar ik kreeg een contract voor onbepaalde tijd. Een collega nam afscheid want hij ging naar Amerika emigreren en hij kreeg een geweldig afscheidsfeest in Claus Party Haus.
Marco Borsato stond heel lang boven aan de hitlijst met de meeste Dromen zijn bedrog, en we zongen allemaal mee met de Hermes House Band I will Survive. En toch moet ik bekennen dat de kwaliteit van de muziek echt achteruit ging. Op een paar nummers na, was het toch echt bagger. Veel muziek met Samples van vroeger. Mijn favorieten uit deze lijst: the Cranberries met Zombie en ik vond die van Paul de Leeuw erg mooi met Ik wil niet dat je liegt. En zeg nu eerlijk het zijn toch ook geen nummers die je terug vindt in de top 1000 allertijden?
Hier de lijst
