Zo typisch zijn.
Kwam ik er vandaag dus achter dat je schoolvrij kunt aanvragen voor een 60jarige bruiloft. NATUURLIJK denk ik daar weer eens niet aan. En als ik dat dan bedenk is het vrijdag en moet ik dus eigenlijk de maandag erop vrij hebben voor de kinderen. Heeft de directrice op vrijdag vrij en krijg ik het toch opgelost met een "Je bent weer eens op tijd hé" en "Je kunt ze natuurlijk ook ziek melden maar dat is nu eigenlijk niet nodig" waarop ik eerlijkheidshalve reageer met "dat was optie 2" en denk "ze kennen me daar wel inmiddels".
Niet dat ik dit vaak gedaan heb hoor maar als ik het deed dan deed ik daar ook niet heel geheimzinnig of stiekem over en 1x per jaar zijn mijn kinderen gewoon op maandag ziek. Zo gek, maar als we naar een muziekfestival gaan is het elk jaar hetzelfde liedje. Ik denk dat ze daar toch steeds iets verkeerds eten en dat in combinatie met het zwakke gestel - dat ik dan op vrijdag al gespot heb - gaat niet samen. Nu kan ik natuurlijk ook zeggen dat we dan maar niet meer moeten gaan maar ik vind de muzikale opvoeding en ontwikkeling van mijn spruiten toch ook wel erg belangrijk dus het is vanuit opvoedkundig oogpunt een belangrijk punt vind ik om dan toch maar te gaan. Dat we ook nog eens onwijs veel lol hebben is puntje 2. Voor zo'n weekend voel ik het meestal dus al bij ze aankomen dat ziek, zwak en misselijk zullen zijn na het weekend - ik ben best een goede moeder hoor -, ik heb dat op tijd in de gaten dus dan kondig ik alvast aan dat ik denk dat de kinderen maandag wel eens ziek zouden kunnen zijn. Dat vind ik ook wel heel attent van mezelf. Het gekke is alleen dat ze me dan altijd "een fijn weekend wensen" die vergezeld gaat met een dikke knipoog .....?!?! Blijf dat toch vreemd vinden!
Woensdag bij de arts antwoordde mijn zoon op de vraag wanneer hij dacht dat de volgende operatie zou kunnen plaatsvinden: "snel maar niet volgende week", dit naar aanleiding van ons geplande moeder-zoon weekendje. Arts was helemaal enthousiast en moest enorm lachen toen hij vertelde dat eigenlijk alleen bekend is dat we gaan en verder nog niets. Dat we nog niet wisten hoe we zouden gaan en ook niet waar we gaan slapen. Natuurlijk verteld hij niets wat niet waar is maar toch. We gaan in elk geval met de auto heb ik besloten. Ik heb een leuke app gevonden en die staat op de telefoon en ik heb net een gidsje uitgeprint. Het is een hoofdstad dus met die slaapplaats zal wel loslopen nietwaar en anders hebben we de auto nog toch?! Ik heb wel enorme zin om samen met zoon 3 daagjes saampjes door te brengen in elk geval.
Chaoot ten top maarrrrr wij komen uiteindelijk wel overal.