Was ik het enige kind dat het maar raar vond dat zwarte Piet compleet zwart was van het door de schoorsteen klimmen. Ik vond dat raar en helemaal omdat z’n kleren niet vies waren. Hoe deed Piet dat toch? Tot in z’n oren helemaal zwart van het roet en z’n kleren onberispelijk.
Ook zag ik heel goed dat Sinterklaas er op school anders uitzag dan Sinterklaas op de televisie. En die bij de Bijenkorf was ook anders… en die je zomaar ergens tegen kon komen was ook niet dezelfde. Andere kleur haar, bril of geen bril, langer, kleiner, boller. Noem maar op. Ik zag dat en vond het vreemd, maar stelde er geen vragen over. Bang dat ik anders geen snoep en cadeautjes zou krijgen. Ja, ik had toen al door dat mijn kritische houding niet gewaardeerd werd. Meedoen en geen vragen stellen. De beloning was groot, dus daar deed ik het voor.
In de 2e klas van de lagere school hoorde ik iemand zeggen dat Sinterklaas niet bestaat. Mijn eerste gedachte: "Ja, zie je wel. Dat dacht ik al."
Een opluchting want ik had het goed gezien dat het aan alle kanten niet klopte. Ik voelde mij ineens ook niet meer zo onder druk gezet, want er was dus geen zwart boek, geen zakje zout, geen roe, geen boot naar Spanje.
De spanning die rond dat hele feest hing was ineens veranderd. Niet minder, maar anders. Ik heb het nog. Als Sinterklaas hier in het dorp aankomt, draait en knijpt alles in mij en voel ik mij weer 5. Wat een zalige tijd.
Ik begrijp dat zwarte mensen:
- zich niet prettig voelen in de Sinterklaas periode,
- zich belachelijk gemaakt voelen door de karikatuur die er van ze gemaakt is van een zwart geschminkte man met dikke rode lippen en slavenringen in de oren,
- het akelig vinden als kinderen bang voor ze zijn. Bang dat ze meegenomen worden in een donkere dichtgeknoopte zak, weg van familie. (Ik was daar wel bang voor...)
- de herinnering aan de tijd van onderdrukking en slavernij niet prettig vinden en dat het erop lijkt dat Nederlanders daar geen begrip voor hebben en het afdoen met gezeur. Dat moet afschuwelijk zijn.
Ik begrijp dat Nederlanders:
- die groot gebracht zijn met het jaarlijkse Sinterklaasfeest helemaal niet bezig zijn met het beledigen, kleineren of onderdrukken van zwarte mensen.
- zich zelfs beledigd kunnen voelen dat iemand ze daarvan beschuldigd,
- zich het goedbedoelde kinderfeest niet willen laten afpakken door mensen die er iets heel anders in zien dan wat het is.
Ik begrijp dat mensen:
- moeite hebben met veranderingen. Helemaal als ze - opgelegd worden aan de hand van redenen die zij zelf zo niet bedoelen.
Ik denk dat kinderen:
- het helemaal niet interesseert hoe de hulpjes van Sinterklaas eruit zien. Wat mij betreft; hoe realistischer hoe beter.
- zich alleen maar interesseren in het krijgen van snoep en cadeautjes.
Wordt de feestvreugde niet juist groter als iedereen er lol aan heeft?
