Vorige week was mijn dochter van 7 jaar aan het springen op de trampoline. Ik zag gelijk de kans om 'actie' foto's te maken van het springen. Ik pakte mijn camera en ging foto's maken. Het lukte niet echt dus ik zou naar binnen lopen om de camera op te bergen en het eten af te maken. Mn dochter zei mama wacht ik ga mee....ik was bijna binnen en hoorde een klap. Ik draaide me om en schrok me rot. Ze lag daar op de grond....ik zette zonder na te denken de camera op het aanrecht en rende naar haar toe. Ze begon in 1x te huilen....dat was een hele opluchting....ik tilde haar op en bracht haar naar binnen...op de bank was ze nog aan het huilen..

Ik vroeg haar waar heb je pijn en ze zei mn hoofd doet zo pijn...😭 ik vroeg haar gelijk ben je misselijk? Ben je moe? Wil je slapen? Ze knikte alleen maar ja. Ik zei ik leg je in mama's bed en dan bel ik oma wat ik moet doen. Mijn moeder weet veel en voordat een huisartsen post bel, vraag ik het eerst aan mn moeder. Mn moeder zei dat het leek op een lichte hersenschudding en dat ik haar goed in de gaten moest houden. Om de 2 uur wekken. Dat deed ik maar heb ook de huisartsenpost voor de zekerheid geveld. Het zat me toch niet lekker. Inderdaad een lichte hersenschudding. Veel rust houden, vertel dat maar aan een kind. En het om de 2 uur wekken. 

De dagen er na gingen redelijk, ze had wel hoofdpijn maar wilde gewoon naar school, sliep na school veel. Lekker vroeg naar bed avonds...later deze week hoorde ik haar niet meer over de hoofdpijn en zonder er meer over na te denken reed ik met haar naar zwemles. Ze stak steeds haar duim op dat ze het goed deed.. Ik deed dan ook mijn duim omhoog...na zwemmen kwam ze naar de kleedhokjes waar ik stond te wachten. Ze kwam aan met een envelop...mama ik heb mijn rode lintje!!!! Ik zei nog tegen haar is dit serieus? 😂 ja echt zei ze.

Ik was super trots op haar! We gingen snel aankleden en toen we thuis waren ging ik eten maken. Ik liep naar haar toe om te vragen of ze haar hamburger op een broodje wilde of zo....en ik zag haar op de bank liggen..ik vroeg haar wat is er en ze begon te huilen. Ik heb zo hoofdpijn mama...ik zei wil je dan wel eten? Nee dat wilde ze niet...ik zei ga maar even lekker liggen zal vast de spanning zijn voor het rode groepje.....toen ik terug kwam met de broodjes voor mn zoontje en voor mij was mn dochter in 1x weg. Ik zei tegen mn zoontje eet je broodje op, ik ga kijken waar je zus is. Mijn instinct zei dat ze boven moest zijn omdat ze hoofdpijn had. Ik riep naar boven maar kreeg geen gehoor....zonder na te denken ren ik de trap op helemaal naar zolder waar haar kamer is, maar daar was ze niet...ik rende weer naar beneden, gekeken in de douche, in de slaapkamer van mn zoontje, mijn slaapkamer, hobbykamer nergens was ze. Ik kreeg het er warm van...ik deed de gang kast waar de kleding hangt open en zag haar op de grond liggen, op haar buik. Ik schrok me kapot, wat is dit dacht ik...ik knielde naast haar neer, en probeerde contact met haar te maken. Ze reageerde gelukkig. Ik vroeg aan haar heb je last van het licht. Ze zei ja en ze wilde slapen. Dus ik legde haar in mijn bed omdat mijn kamer verduisterende gordijnen heeft. Ik zorgde dat het helemaal donker was. Ik was onderweg naar mijn kamer totdat ze in 1x alles eruit gooide. Over me heen, over de vloer op de muren. Snel haar en de rest schoongemaakt en haar in mn bed gelegd. Ze slaapt nu. Heb haar even proberen wakker te maken om te vragen  of alles goed was....ze zei ja en ze wilde slapen. 


Loading full article...