Hoe kunnen muzikanten overleven?
Is het nog mogelijk om te overleven als muzikant in dit digitale tijdperk?
De digitale vooruitgang heeft ervoor gezorgd dat haast iedereen vanop zijn computer muziek kan maken, maar daarnaast hebben deze digitale ontwikkelingen er ook voor gezorgd dat een aantal inkomensbronnen voor artiesten sterk verminderd zijn of zelfs helemaal zijn weggevallen.
Klachten over het illegaal downloaden, oneerlijke verdienstructuren of streamingsites als Spotify komen steeds vaker voor.
Meer en meer muzikanten hebben moeite om maar enigszins gecompenseerd te worden voor hun werk.
Ondanks deze nieuwe mogelijkheden, is er op het vlak van inkomsten verwerven echter niks veranderd !
Loading full article...
Een leuk en zeker interessant onderwerp, trouwens volledig in mijn vakgebied. Ik word echter niet erg enthousiast van je artikel omdat er flink wordt gesmeten met oneliners en losse statements die alleen op onderbuikgevoelens zijn gebaseerd. Waar zijn de harde cijfers en waar zijn de historische cijfers die een trend beschrijven zoals jij die benoemt? Ik snap je moraal wel: dat je als kunstenaar/muzikant (niet per definitie het zelfde) artistieke vrijheid zou moeten hebben en zonder concessies zou moeten kunnen creëren. Die concessies zijn in jouw ogen marketing zaken die bij ons kapitalistische systeem horen.
Wat ik hierbij wil opmerken is dat het voor een deel ligt aan de eigen verantwoordelijkheid van muzikanten. Als zij namelijk collectief voet bij stuk houden, wordt het normaal om musici fatsoenlijk te betalen. Als voorbeeld: tien jaar geleden was het veel makkelijker dan nu om illegaal films en muziek te downloaden. Sinds de toezichthouders beter zijn ingesteld op opsporing en vervolging wordt het steeds meer normaal om (al dan niet betaald) te streamen en muziek te kopen via iTunes, video via betaaldiensten te kijken etc. Ook voor musici zal er een omslag moeten komen waarbij collectief wordt gestreden om tot een fatsoenlijke kostprijs van muziek beleven te komen.
Dat kan worden bereikt door sterke kopmannen/vrouwen binnen de muziekindustrie, creativiteit en inzet van technologie en wellicht SIRE-achtige spotjes om mensen bewust te maken van de rol van muziek en de mensen er achter. Zoals je zelf zegt, muziek is OVERAL.
En er is inderdaad zoiets als marktwerking, waar het gros van de muziek aan zal moeten voldoen. Een artiest zonder publiek (dat de kostprijs wil betalen) is daarmee in principe een hobbyist die voor zichzelf speelt. Ook prima maar waarom zou de samenleving hem dan moeten compenseren? Ik vind wel dat binnen de kunstensector er ruimte moet zijn (en die er overigens gewoon is) voor investeringsfondsen, mecenassen en andere (publieke) gelden om hoogwaardige cultuur te blijven stimuleren. Kunst is voor mij HET gezicht van een samenleving en zegt heel veel over de identiteit van een land en hoe de inwoners van een land over zichzelf nadenken.
Uiteindelijk zijn Spotify en zijn concurrenten gedoemd te mislukken, wederom alleen als muzikanten (net als Adele!) besluiten dat zij zich niet vrijwel gratis willen laten gebruiken. De gouden combinatie van technologie en creativiteit zal uiteindelijk een passende oplossing voortbrengen waarbij commercie en (gecontroleerd) kapitalisme prima hun werk kunnen doen.
Ik vind tennis ook leuk, maar ben niet goed genoeg om prof te worden. Zal ik dan ook maar een onvoorwaardelijk basisinkomen aanvragen, zodat ik kan teren op de mensen die wel werken en ik lekker iedere dag tegen een balletje kan slaan?
Helaas weet ik er alles van om in 'de moeilijke hoek' te zitten. De kunst en cultuurhoek dus.
Bikkelen is het.
Maar....ik ben dol op muziek en kan me geen wereld zonder muziek voorstellen.
Wij horen dan ook bij die groep Nederlanders die WEL netjes maandelijks betaald voor de muziek.
Ik had trouwens geen idee dat het maar ZO WEINIG mensen waren die betalen. Wat erg zeg.
Nu het over musici gaat, denk ik vooral aan mijn jongste kleindochter (in familiekring bijgenaamd 'onze kleine Paganini').