Brugge, het Venetië van het noorden.
Nu we in België nog steeds met een reisverbod zitten, is het voor een reiziger als ik het moment om mijn eigen land af te reizen.
Ik heb bijna vier jaar in de hoofdstad van West-Vlaanderen gewoond en moest, jaren na mijn verhuis terug naar mijn geboortedorp, tot mijn schaamte vaststellen dat ik geen enkele foto van de stad had.
En dit terwijl de stad op de meeste toeristische lijstjes staat !
Brugge bestaat al ruim 2 000 jaar.
Het stond altijd al in verbinding met de Noordzee en men kon de stad in het verleden helemaal binnen varen.
Dit zorgde ervoor dat Brugge in de middeleeuwen al een heel belangrijk handelscentrum was.
Vandaag kun je het centrum van de stad niet meer binnen varen, maar de Brugse reien zijn wel nog steeds in gebruik door plezierbootjes die je de stad vanuit een ander standpunt laten zien.
Laat me je even meenemen op een foto-tocht doorheen de stad.
De Grote Markt met de typische trapgevels.
In tijden van corona vreemd leeg : lege terrassen en amper toeristen.
Het Belfort aan de andere kant van de Grote Markt staat op de werelderfgoedlijst van de Unesco.
Er is voor het eerst sprake van de toren bij de lakenhallen omstreeks 1240, maar niet in deze vorm.
De toren, die een houten spits had, brandde doorheen de jaren af en toe eens af.
De gebouwen onderaan hadden een commerciële functie.
Het waren overdekte marktplaatsen waar vooral wol en laken verhandeld werden.
Ze werden ook gebruikt als opslagplaats voor deze stoffen.
De toren werd eerder gebruikt voor stadsadministratie en als schatkamer.
In de toren bevindt zich nu nog steeds een beiaard. De oorspronkelijk beiaarddeuntjes hadden verschillende betekenissen, zoals het sluiten of openen van de stadspoorten.
Tussen de oude gebouwen, de middeleeuws aandoende huizen en de torens van kerken die je overal ziet, vind je waterlopen en brugjes. Nu ze niet bevaren worden (de bootjes liggen stil vanwege corona), zie je er bij valavond prachtige weerspiegelingen.
Er zijn heel wat prachtige, oude gebouwen te vinden. Normaal gezien ben je hier nooit alleen, maar hoor je allerlei vreemde talen om je heen.
Overal vind je pleintjes, heel smalle steegjes en veel groen.
Op onderstaande foto verzamelen de koetsen zich in normale omstandigheden.
Je kunt de oude binnenstad met de koets verkennen. Momenteel is het er opvallend stil.
Het Begijnhof, normaal gezien ook een heel toeristisch plekje, is een verzameling minimalistische huisjes, waar vroeger 'begijnen', vrome vrouwen, woonden. Nu is het ingenomen door zusters Benedictinessen, een kloostergemeenschap.
In de lente is het een erg fotogeniek plekje, vanwege de vele narcissen die de binnentuin sieren.
Normaal gezien is Brugge ook gekend om de vele zwanen, die te vinden zijn in o.a. het 'Minnewater'.
Maar momenteel is er ophokplicht vanwege vogelgriep, dus ook de wateren liggen er verlaten bij...
Onderstaande foto is van in de zomer...