De Trevifontein is een van de beroemdste fonteinen in Rome en een van de populairste attracties van de stad. Deze indrukwekkende barokke fontein werd gebouwd door architect Nicola Salvi tussen 1732 en 1762. Het bevindt zich op het Trevi-plein, vlakbij de tempel van de Romeinse godin van de vruchtbaarheid, Trivia. De Trevifontein wordt gekenmerkt door zijn grote afmetingen, zijn architectuur en het schitterende standbeeld van Neptunus in het midden van de fontein. De fontein is ook omgeven door een grote verscheidenheid aan beelden met afbeeldingen van goden en mythologische figuren. De Trevifontein is een van de belangrijkste toeristische attracties in Rome en een van de meest romantische plekken in de stad. Volgens de legende keert u terug naar Rome als u een munt in de fontein gooit.

De Romeinse godin van de vruchtbaarheid was Cerere (in de Griekse mythologie ook bekend als Demeter). Ze was de godin van de gewassen, moeder aarde en de oogst. Men dacht dat het de macht had om de vruchtbaarheid van velden en dieren te controleren. De gaven van overvloed en vruchtbaarheid werden hem toegeschreven. Ze werd vaak afgebeeld met een zeis, een mand met tarwe of een adelaarsklauw. Er werden dierenoffers aan haar gebracht en er werden rituelen gehouden ter ere van Cerere. Ter ere van hem werden festivals gehouden, zoals het Cerealia-festival, dat elk voorjaar werd gehouden om een goede oogst te vragen.

Cybele was een Romeinse godin van de vruchtbaarheid. Het was een van de vele goden van de antieke wereld die door de Romeinen werden aanbeden, hoewel het geen belangrijke godheid was in het religieuze landschap. Er wordt aangenomen dat ze in de Romeinse religie werd opgenomen als de godin van de vruchtbaarheid omdat ze een figuur was die leek op de Griekse godin Demeter. Ze werd vertegenwoordigd met een troon met vier gefokte paarden, een symbool van vruchtbaarheid en welvaart.

Hoe is de architectuur van de Trevifontein?

De Trevifontein is gebouwd met de Romaanse baroktechniek. De fontein bestaat uit een grote centrale sculptuur, die Neptunus voorstelt in een wagen getrokken door twee zeepaardjes, omringd door een granieten muur. Deze muur vormt een groot halfrond bassin, dat vanuit een opening aan de bovenkant gevuld is met water. Deze opening sluit aan op een ondergrondse bron, die water levert om het niveau van het bassin op peil te houden. De fontein is ook versierd met figuren van salamanders, zeemeerminnen en andere zeewezens, evenals met zuilen en bogen. De architectuur van de fontein is een combinatie van Romeinse en barokke stijlen, met een sterke invloed van de romaanse barok.

Neptunus is de god van de zee en de oceanen in de Romeinse mythologie. Het is het equivalent van de Griekse god Poseidon. Aangenomen wordt dat de naam afkomstig is van het Latijnse woord Neptunus, wat „diep water” betekent. Neptunus werd aanbeden als de god van de zeeën, oceanen en zeereizigers en werd beschouwd als een beschermer van zeevaarders.