Trots!

Vanmorgen rond half 11 krijg ik een appje van mijn oudste "Mahammm, wil jij een foto maken van de achterkant van je boek? Ik heb je gedichtje nodig". Omdat ik onderweg was zag ik het berichtje wat later dan de bedoeling was, want twee minuten later stond er alweer een berichtje onder met "laat maar". Gezien het tijdstip, wekt het mijn nieuwsgierigheid en stuur ik haar een berichtje terug met de vraag waarom ze dat nodig heeft. Dat hoor je vanmiddag wel mam. Oké, dan nog even wachten tot het drie uur en ze thuis is. Ondertussen draait mijn hoofd overuren met het bedenken waarom ze dat nodig kan hebben.

Zodra ze thuis is vraag ik haar gelijk waarom ze het nodig had. Ze moest bij het vak Talent Lab, dat wil zoveel zeggen als dat ze zich richten op verschillende 'talenten', muziek, fotografie, drama, dat soort dingen, een presentatie geven. Ze had een kwartier om het voor te bereiden en te bedenken waar ze het over wilde hebben. Ze wist niks dus besloot ze te vertellen over haar broer, die eigenlijk haar zus is. In twee minuten tijd had ze de hele klas inclusief de leraren overdonderd met haar presentatie. Ze had het gedicht zelf op Google gevonden, net zoals een foto. En kreeg gelukkig hele fijne en steunende reacties vertelde ze. Vorige week had ik in een persoonlijk gesprek haar mentor al op de hoogte gebracht en Fenna had een dag later in het mentorgesprekje aangegeven dat het leraren team op de hoogste gesteld mocht worden maar dat ze nog wilde wachten met de klas. En dan vandaag, zomaar uit het niets verteld ze niet alleen over haar broer, maar ook over anderen, hoe die gepest zijn, en sommige transgenders zelfs zelfmoord plegen omdat ze niet geaccepteerd worden en/of gepest. En dan vandaag verteld ze het niet alleen aan haar eigen klas, maar ook aan de brugklassers van de Havo en Vwo afdeling waarmee ze elke dinsdag de lessen van Talent Lab volgt. Een teken dat het voor haar dus ook heel normaal is als je anders bent als anders!

Wat ben ik ongelooflijk trots op mijn meissie!