Op de twaalfde dag veranderde alles.

Toen ik naar mijn kluisje ging, verwachtte ik een andere roos te vinden. Maar in plaats daarvan vond ik een boeket.

Mensen staarden en fluisteren, niet durven om de locker te benaderen.

Er was een briefje, bevestigd aan de bloemen. Op het eerste gezicht zo eenvoudig. Zelfs wat er geschreven werd waren slechts twee woorden.

Draai je om.

En toen ik dat deed, werd ik sprakeloos achtergelaten, hijgend en giechelen van shock die voor mijn ogen stond.

Daar stond Clay Jensen, liefdevol lachend. Van waar was hij verschenen? Ik kon het niet helpen om terug te lachen. Dus hij was degene die het project had gemaakt?

Helm.

Ik wilde huilen van vreugde. Maar geen tranen stroomden uit mijn ogen. Ik voelde niet eens de slap in mijn keel..

„Hannah,” begon hij. „Vanaf de dag dat we elkaar ontmoetten, heb ik altijd van je gehouden. En dat weet je.

Ik giechelde.

Als Clay dat kon, had hij me waarschijnlijk gedoucht met kussen en knuffels in de gang.. Maar hij was een verlegen, meer gereserveerde man, die wist wat respect was. Ik herinnerde me hoe voordat we zoende, hij me vroeg of ik dit wilde. Had ik hem maar niet afgewezen.. Ik zou me daar nooit schuldig voor voelen.

Uiteindelijk leerde ik dat het niet alleen Clay was geweest, maar ook Tony die alles had geregeld. Hun doel was om mij gelukkig te maken. En het had gewerkt.

Er was nog één ding om voor te leven. Ik had de kans om vrienden te maken. En ik wist dat Clay en Tony aan mijn zijde zouden staan. Ik zou niet langer alleen zijn..

Alles zou veranderen.

HET EINDE

#13rw #13redenenwaarom #dertienredenwaarom #fanfisch #fanfischtion #netflix #joors