Twijfels over de incestervaringen van Griet Op de Beeck
Griet Op de Beeck, een bekende Vlaamse auteur, gaf afgelopen maandag een openhartig interview in De Wereld Draait Door over haar incestervaringen die ze had ondergaan als zeer jong kind. Deze openbaring heeft enorm veel stof doen opwaaien. Op de Beeck kreeg veel waardering en bijval over haar openhartigheid en zeer goed onder woorden gebrachte verhaal. Nu is dit laatste op zich niet zo bijzonder, want Op de Beeck is nu eenmaal meester in het gesproken woord. Toch is er ook steeds meer kritiek te beluisteren op haar televisieoptreden en bekentenis, zowel van deskundigen als niet-deskundigen. Want zo gaat dat nu eenmaal wanneer mensen praten over seksueel misbruik uit een ver verleden.
Deskundigen lieten zich veelal wat minder openlijk uit. Maar toch lieten ook zij al dan niet subtiel merken dat ze Op de Beecks verhaal sterk in twijfel trokken. De reden daarvan was overduidelijk: Op de Beeck had het namelijk gewaagd om te benoemen dat zij geen echte herinneringen meer heeft aan het door haar vader gepleegde misbruik. Het is een beetje als vloeken in de kerk. Want waag het niet om te beweren dat je herinneringen ietwat vaag en niet helemaal compleet zijn. Zélfs niet als de oorzaak hiervan de zeer jonge leeftijd en de daaraan gekoppelde verdringing is. Dat Op de Beeck wel degelijk beelden en fragmenten in zichzelf meedraagt doet kennelijk niet ter zake. Ook het feit dat ze tijdens therapie haar ontdekkingen heeft gedaan is not done.
Als eigenaar/mede beheerder van seksueelgeweld.nl en moeder van verkrachte kinder, krijgen wij regelmatig de vraag "geloof je me wel". Ik vind het zo schrijnend dat die vraag gesteld moet worden. Dit soort verhalen, impressies uit je verleden verzin je niet. Slachtoffers dienen ten alle tijden gelooft te worden. Natuurlijk zijn er mensen die zo iets verzinnen, vaak prik je daar snel door heen. Ook deze mensen hebben hulp nodig want dan is er duidelijk iets aan de hand.
En dat van die herinneringen geloof ik meteen. Iedereen heeft een soort van ideaalbeeld van zijn/haar jeugd. Veel herinneringen kloppen gewoon niet met de werkelijkheid en dat wordt pas duidelijk na gedegen onderzoek (in mijn geval bij een goede psychotherapeut).
uit mijn omgeving weet ik dat bepaalde dingen verdrongen wordt en later weer naar boven komen en natuurlijk weet je niet meer alle details
lekker simpel gezegd ..wat een akelige kerels die zulke dingen weten te verzinnen..velen denken zelfs dat de slachtoffers t nog fijn horen te vinden en kunnen niet zien wat er gebeurd met zo n mens verdorie. Knap van deze dame en ook avn jou dat je t open gooit.. Doe ik de laatste tijd ook.
Die hel mag ik nu gaan aankijken, omdat fysiek te veel heeft opgeslagen en daardoor veel pijn. Zaken die te heftig zijn kan onze geest niet aan.
k Herinner me 2 lange ajren van elke dag 20 verschillende flashbacks..zulke ekrles die zo stom redeneren zouden dat eens mogen zien/beleven..knap geschreven dus, chapeau
Laten we de slachtoffers toch geloven en steunen.
Laat niemand meer zwijgen!
Tranen in mijn ogen, last van mijn hart.
Verdomme toch, hoeveel slachtoffers gaan nog als niet-gelovig bestempeld worden?
Tuurlijk herinnert ze zich veel niet meer, je steekt dat heel diep weg in je onderbewustzijn om het toch maar vergeten te krijgen.
Met dit soort reacties krijgen we weer het resultaat dat slachtoffers niet durven naar buiten komen met hun verhaal.
Moedig van Griet Op de Beeck met haar verhaal naar buiten te durven komen.
Ik hoop dat ze snel de nodige steun mag krijgen.
Bedankt voor je dappere en heldere uiteenzetting!