U2 - Where the streets have no name
Mijn eerste stadionconcert
Toen U2 in 1987 aankondigde dat ze met The Joshua Tree-tour in De Kuip zouden komen spelen moest en zou ik daarbij zijn. De avond voor de kaartverkoop zijn we naar Sigarenzaak Ben Noz op de A'damsestraatweg in Utrecht gegaan om in de rij te gaan liggen zodat we zeker wisten dat we kaartjes zouden krijgen. Het was daar zo druk dat op last van de politie de voorverkoop al 's nachts begon, we hadden als allereersten van heel Nederland onze kaartjes!
Eindelijk was het 11 juli 1987, de dag van het concert. Al vroeg gingen we met de trein naar station Feyenoord, want het voorprogramma beloofde ook veel goeds: In Tua Nua, een (eveneens) Ierse band die toen net met 'Seven into the sea' een hit hadden in Nederland en The Pretenders, de band van Chrissie Hynde (I go to sleep, brass in pocket, back in the chaingang, don't get me wrong).
Na het voorprogramma was het wachten op U2, we zagen nog niets, maar opeens was daar wel het intro van 'Where the streets have no name'. En daar kwamen ze het podium opgelopen, The Edge speelde het intro, de heren namen hun plek in en het werd een fantastische avond, waarin ze vrijwel alles speelden van The Joshua Tree en een aantal van de tot dan gescoorde hits. De avond werd afgesloten met '40', een toen traditionele afsluiter die je in de trein terug naar Utrecht als een soort echo nog lang kon horen.
Ik ben zelf naar de elevation tour geweest. In Keulen. En ik vond het geweldig. Ik stond heel dichtbij en kon alles erg goed zien. Een mooie ervaring.
Leuk om te lezen je verhaal.
Nooit naar een stadionconcert geweest en ik ben van plan dat zo te houden. :)
'Where the streets have no name' : ik ben op zoek naar een paar extra speakers om die op mijn porch op te stellen; ik woon nl ook in een straat zonder naam :)