Uitleg over geest, ziel en persoonlijkheid: deel 2

Nog even over die bewustzijnslijnen:

Die bewustzijnslijnen staan nooit op zichzelf, die zijn altijd verbonden met alle andere bewustzijnslijnen. Daar zijn we niet altijd bewust van.
We zijn alleen bewust van de momenten dat die lijnen elkaar echt aanraken en elkaar kruisen.
Dat zijn de ontmoetingen die we hebben, soms gewild en gepland, soms ongewild en ongepland.
Lijden ontstaat nooit in je eentje, dat is altijd in relatie met andere mensen en dus andere bewustzijnslijnen.
Dus is het tijd om dat lijden te transformeren, dan ontstaan ook weer de relaties waarin dat lijden is ontstaan en zullen we oude bekende tegen gaan komen.

Soms bewust als oude bekende waarin we de energiepatronen herkennen van toen, soms in de vorm van “hé, ik ken jou ergens van” gevoelens, soms in ontroering, soms in een onverklaarbare aantrekkingskracht naar iets of iemand, bijvoorbeeld het verliefd worden.

Al die bewustzijnslijnen tezamen vormen het zogenaamde Zero point field….…het veld waarin we allemaal met elkaar verbonden zijn.
Het veld waarin al het weten, al de kennis, maar ook al het lijden aanwezig is.

Nu naar de verdeling Geest – Ziel – Persoonlijkheid.

Vanuit de Christelijke traditie kennen we de drie-eenheid: God de vader, Jezus de zoon, en de heilige geest. Het is hetzelfde als Geest, Ziel en Persoonlijkheid.

Laten we het even nóg duidelijker vertalen:
Geest
Bewustzijnslijn
Mens

Geest:

Geest is de bron, is de oorsprong, is de allerhoogste licht- en liefdes energie.

Daar is alles uit ontstaan, dus ook de duisternis, ook de zwaarte, ook het lijden.
De diepste kern van alles is die hoogste licht- en liefdesenergie, ook al herkennen wij dat niet als zodanig, ook al kunnen we dat niet zien of voelen.

Je kunt Geest niet zien als een plek, het is meer een hoedanigheid, een staat van zijn in ons bewustzijn.
Je zou kunnen zeggen dat het een laag van bewustzijn is waar enkel en alleen maar licht- en
liefdesenergie is. Daar is dus geen tijd, geen materie, geen duisternis, geen dualiteit, dus ook geen ik en jij, alleen maar zijn.

In die laag van ons bewustzijn is geen willen, geen behoefte, geen vraag, geen verwachting, geen verleden en geen toekomst……daar is het zijn.
Zolang het zijn er is, is er niemand om iets te willen, te vragen, te verlangen. Daar is echt alleen maar de hoogste licht- en liefdesenergie……puur, schoon, rein, alles omvattend, alles één.

Mensen met BDE (bijna dood ervaringen) praten daar ook over. Die hebben het erover dat ze naar het meest heldere en mooie licht zijn gegaan dat ze ooit hebben gezien en hebben gevoeld.
Ook praten ze over een vorm van liefde met een warmte en intensiviteit die ze nog nooit op aarde hebben gevoeld.
Dat is een glimp van die hoogste licht- en liefdesenergie.
Blijkbaar komt die hoogste licht- en liefdesenergie, die laag van ons bewustzijn, pas in ons bereik als we alles wat met onze aardse persoonlijkheid te maken heeft los moeten gaan laten.

De dood is blijkbaar de ingang naar dát bewustzijnsgebied, naar die hoogste licht en liefdes energie….
Zolang we in leven zijn, lijkt die laag van ons bewustzijn niet toegankelijk te zijn.

Ziel (is hetzelfde als bewustzijnslijn):

Ziel is een lichtvonkje, ontstaan uit de hoogste licht- en liefdesenergie.
Die lichtvonk is de verbinding aangegaan met de zwaardere energieën. Uit die verbinding ontstaat als het ware die eigen bewustzijnslijn waar ik eerder over geschreven heb.
Wat zijn dan die zwaardere energieën?
Dat is feitelijk alles wat meer is dan alleen die hoogste licht- en liefdesenergie, dus alles wat daar omheen kan ontstaan.
Daarbij kun je denken aan tijd, dualiteit, verwarring, verlangen, begeerte, macht, onmacht enz.
De ziel is een laag van ons bewustzijn waarin tijd aanwezig is, waarin dualiteit aanwezig is.
De ziel is onze eigen bewustzijnslijn.

Dat wat de verbinding van de hoogste licht- en liefdesenergie met lagere energieën veroorzaakt noemen we karma.

Er is werk ontstaan omdat de hoogste licht- en liefdesenergie verduistert is geraakt door al die andere zaken zoals tijd en dualiteit en uiteraard geeft dat wrijving en beweging.
Dualiteit is bijvoorbeeld licht versus duisternis, liefde versus niet kunnen liefhebben, macht versus onmacht, man versus vrouw, hier versus daar, nu versus toen of straks enz.
Er zijn zoveel lagen ontstaan om die hoogste licht- en liefdesenergie heen, dat daardoor die hoogste licht- en liefdesenergie op sommige plekken bijna niet meer zichtbaar en tastbaar is.

In deze zielslaag van ons bewustzijn is dus ook die eerder benoemde bewustzijnslijn ontstaan.
Die bewustzijnslijn heeft met tijd en dualiteit te maken en bestaat daarom niet in de bewustzijnslaag van de hoogste licht- en liefdesenergie.

De ziel heeft twee kanten:
1.            een kant gericht naar die hoogste licht en liefdes energie, naar Geest,
2.            een kant gericht naar de zwaarte, de schaduw, de materie, de dualiteit.

Je zou die ziel ook wel de mediator of transformator kunnen noemen tussen de verschillende lagen van je bewustzijn. Dus tussen de laag van de hoogste licht- en liefdesenergie, de laag van de ziel zelf en de laag van de persoonlijkheid.

Persoonlijkheid:    

De menselijke persoonlijkheid is de allerhoogste licht- en liefdes energie in verbinding met de ziel.
De ziel die vervolgens de verbinding is aangegaan met nog zwaardere energieën, de stof of de materie.

De menselijke persoonlijkheid is dus in diepste wezen de drager van de hoogste licht- en liefdes energie. In ieder mens is die Godsvonk aanwezig, ongeacht of die zichtbaar, tastbaar of voelbaar is.

Alles ontstaat uit de hoogste licht- en liefdes energie, zelfs de meest liefdeloze mens, zelfs het diepste lijden.

De menselijke persoonlijkheid is ook het meest gebonden aan tijd, ruimte en omstandigheid.
Vreemd genoeg is de menselijke persoonlijkheid ook het meest bepalende aspect in dit alles.
Vanuit de ziel, vanuit die bewustzijnslijn in de ziel kan van alles en nog wat aangeboden, en georganiseerd worden, maar het is altijd de vrijheid van de menselijke persoonlijkheid die bepaalt of die mens het oppakt of niet, het aangaat of niet.

Het is de menselijke persoonlijkheid die de keuzes maakt om lijden te ontvangen en te verwelkomen of lijden te bevechten, te ontwijken, op anderen af te wentelen of te negeren.
Die vrijheid is noodzakelijk, omdat alleen dat wat écht vanuit vrijheid wordt aangegaan, ook daadwerkelijk liefde zal genereren.
Wat gedwongen aangegaan wordt zal alleen maar meer spanning en weerstand opleveren.
De mens die zijn lijden verwelkomt, zal er heel anders mee omgaan dan de mens die er mee om moet gaan….

Even resumerend:
De Persoonlijkheid is het voertuig van de Ziel, de Ziel is het voertuig van de Geest.
Of andersom, Geest verdicht zich in de materie tot Ziel en de Ziel verdicht zich verder in de materie tot mens, tot Persoonlijkheid.

De Ziel is de drager van je bewustzijnslijn en die lijn, de Ziel, is de constante factor door alle levens heen.

Noot:

De termen Geest, Ziel en Persoonlijkheid komen uit de theosofie en uit Psychosofia.
Psychosofia betekent vrij vertaald: kennis van de werking van Geest en is door mevrouw Zohra Noach opgericht. De grondbeginselen van Psychosofia komen uit de Theosofie.

Al ruim 2000 jaar wordt in het Westen het woord theosofie gebruikt als aanduiding van goddelijke wijsheid of kennis ontleend aan zowel inzicht en ervaring als studie. Het is afgeleid van het Griekse theos (god, godheid) en sophia (wijsheid). Hoewel de theosofische beweging van deze tijd teruggaat tot Blavatsky en haar leraren, maakt ze deel uit van een spirituele beweging die even oud is als de denkende mensheid. Haar filosofie is een eigentijdse weergave van de eeuwige wijsheid die de essentie is van wetenschap, filosofie en religie. Haar denkbeelden zijn geen dogma’s of leringen die men moet aannemen. Theosofische boeken worden niet als openbaringen beschouwd maar als leidraad bij individueel onderzoek.

De kerngedachte van de theosofie is dat alle wezens in essentie één zijn, want alles komt voort uit dezelfde onkenbare bron. Alles leeft en ontwikkelt zich – van de kleinste deeltjes tot planten, dieren, mensen, planeten, sterren en melkwegstelsels. Elk van deze is in zijn kern goddelijk, en evolueert, afhankelijk van zijn ontwikkelingsgraad, op spirituele, mentale, psychische, etherische en fysieke gebieden van bewustzijn en substantie.

Altruïsme en mededogen vloeien voort uit het besef dat we in essentie één zijn. Mensen zijn op het innerlijke gebied onderling nauwer verbonden dan op het fysieke gebied; onze gedachten en gevoelens hebben dan ook een krachtige invloed op anderen. Het ideaal is om het welzijn van de mensheid en van al wat leeft boven de eigen ontwikkeling te plaatsen.

Reïncarnatie en karma zijn twee andere belangrijke kerngedachten van de theosofie, en houden in dat onze karaktereigenschappen en leefomstandigheden worden bepaald door gedachten, daden en verlangens in dit of een vorig leven. We zijn daarom verantwoordelijk voor ons eigen leven, en geen ander wezen – goddelijk of menselijk – kan de gevolgen van ook maar een van onze daden wegnemen of neutraliseren. Ieder van ons is het product van zijn totale verleden en ontwikkelt zich spiritueel door eigen doelgerichte inspanningen gedurende een reeks levens.

Omdat we in het goddelijke zijn geworteld, kunnen we de werkelijkheid zelf ontdekken. Om ons te ontwikkelen moeten we het onderscheid leren kennen tussen waar en onwaar, tussen werkelijkheid en bedrog; we groeien niet door blindelings de voorschriften van deskundigen te volgen, hoe hooggeplaatst ook. Gottfried de Purucker vergelijkt de onderzoeker van de theosofie met een wetenschapper en voegt daaraan toe:

Is ons niet telkens weer aanbevolen dat we ons geweten moeten raadplegen vóór we iets aanvaarden? Om dat te doen moeten we nadenken; we weten ook dat zelfs al zouden we daarbij door onze eigen blindheid of ons onvermogen een waarheid die ons wordt voorgehouden, verwerpen, we niettemin juist hebben gehandeld, omdat we onszelf en ons geweten trouw zijn gebleven . . .
de innerlijke mens begrijpt, en de waarheid zal eens tot trouwe harten doordringen.

Door onze spirituele intuïtie te volgen, activeren we onze latente mogelijkheden. Daarom is het schadelijk anderen te dwingen die denkrichting te volgen die wij als de ‘juiste’ zien; ieder mens heeft zijn of haar unieke weg van ontplooiing te gaan.

Rob Droog