Hè, hè, eindelijk: dacht ik vanmorgen toen ik op Facebook het heugelijke nieuws las dat de 2de alpaca was geboren in het dierenpark. Ik had het toch al wel vorige week verwacht. En dat klopte ook, het is dinsdag 17 juli geboren. Maar na de ervaring van vorige maand hebben de verzorgers het nog een tijdje stil gehouden. Bij deze merrie is de geboorte namelijk niet zonder problemen verlopen. Maar deze keer lag het probleem niet bij het veulen, maar bij de moeder. Eerst wilde de nageboorte niet komen en daarna had ze het probleem dat de baarmoeder naar buiten kwam. Mijn dochter vertelde dat dit ook nogal eens bij schapen voorkomt. Tijdens haar stage bij een schapenboer heeft ze het verschillende keren meegemaakt.

Maar gelukkig lopen moeder en dochter nu gezond en wel in de wei bij de damherten. Nog even niet bij de hengst in de buurt, want die had haar onmiddelijk weer willen dekken. Want een alpaca heeft ongeveer een draagtijd van een jaar. 

Het is een prachtig veulen, heel nieuwsgierig, want het kwam op een onbewaakt ogenblik naar me toe om eens te kijken wat voor vreemd wezen ik was. Ze laten zich niet aaien en als je niet iets lekkers hebt kun je echt niet te dichtbij komen.(Moeders houdt heel erg van appels vertelde de dierverzorger.) Ze zijn heel vriendelijk en rustig.  

Natuurlijk was er nog veel meer te zien en omdat er toch geen andere bezoekers waren kreeg ik nog even een rondleiding. 

Net vanmorgen was er ook weer een jong damhertje ontdekt. Het was even zoeken, maar inderdaad het lag verstopt tussen het halfhoge gras. Ik heb nog net een foto kunnen maken zonder al teveel tegenlicht, toen het vond dat ik toch te dichtbij kwam en ervan door spurtte.

Loading full article...